Colofon:
Het Berichtenblad is een uitgave van het bestuur van de Nederlandse Stichting
‘Het Evangelie in Spanje’ die
beoogt de zaak van het Evangelie in Spanje -
in nauw overleg met de Spaanse Evangelische kerken zelf -
vanuit de wijde kring der Nederlandse Protestantse kerken naar beste krachten te
bevorderen.
Eindredactie: G.A. Voerman - van
Haselen
Geertebolwerk 25
3511 XA Utrecht
info@evangelie-in-spanje.nl
website: www.evangelie-in-spanje.nl
RSIN 8075.13.507
MEDEDELINGEN VAN DE ADMINISTRATIE
Vriendelijk verzoeken wij u adreswijzigingen door te geven aan:
Geertebolwerk 25, 3511 XA Utrecht.
Voor uw medewerking zeggen wij u hartelijk dank.
BIJDRAGEN
Bijdragen voor ons werk onder vermelding van bestemming
zien wij graag tegemoet op bankrekening
NL 08 FVLB 02 26 11 07 53 t.n.v. ‘Het Evangelie in Spanje’ te Zeist,
liefst met vermelding: algemeen of: pensioenen.
Inhoud
Spanje kerken
De Spaanse Protestantse Kerk van Jaca
Pastoral
2022 De
liturgie is de hartslag van de kerk
Diaconía
España
Alicante,
alternatief gebruik van de kerk…
Financiën
Gedicht
Van
de redactie
Gebrek
aan mensen, gebrek aan gezondheid (Corona) en zo gebrek aan tijd was de reden
dat het zo lang duurde voordat u weer een Berichtenblad ontving. Gebrek aan
inzet was er niet. J
Dit blad brengt u enkele aspecten en enkele hoogtepunten van het kerkelijk leven
in en rond Spanje en de kerken waarmee wij ons van oudsher verbonden weten. Houd
hen in uw gebeden en gedachten, en kom het bestuur van onze stichting
versterken.
We hebben u echt nodig.
Parel Poortman, Gerard van Delft, Gea Voerman
In de hitte van deze zomer van 2022, waarin veel bosbranden spontaan ontstonden in kurkdroge gebieden, (Goddank hebben de kerken in Spanje geen gevaar gelopen) moest ik denken aan het brandende braambos. Het logo van de I.E.E. op de voorkant van dit blad verwijst daar naar. Gods vurige liefde voor de mens wilde dat wij geen gevaar lopen in Zijn aanwezigheid, waar God is, is Heilige grond. Die Aanwezigheid bouwt, die vernietigt niet wat liefheeft. De vurige liefde voor Gods huis inspireerde de zanger van psalm 69, en velen van ons. In Jezus werd Gods Liefde voor Zijn Schepping mens – en meer. Om Zijn Kruis en Opstanding hebben wij een toekomst. En de opdracht om goed voor onze wereld, voor deze schepping te zorgen. Ons gebruik van water en energie maken daar deel van uit, opdat ons bestaan wel verlicht, maar niet verteert. Gods Geest geve ons daarin wijsheid. GVvH
Spanje kerken
13 april 2022. Huize Mamré is begonnen aan een nieuwe fase in zijn tocht van meer dan een eeuw als een plaats van welkom, als halteplaats op de Camino naar Santiago.
‘Het is onze roeping is om een manier van protestants geloven uit te dragen met waarden gericht op solidariteit, sociale bijstand, onderwijs en respect voor de mensenrechten, via onze nieuwe directeur, Gloria Pérez, maar Casa Mamré blijft een plaats waar onderdak wordt geboden; daarmee wordt ons bereik uitgebreid naar training en vrijwilligerswerk’ laat men weten. Zo is daar het ‘ALAS’-project, dat is gericht op buitenlandse studenten die de taal willen leren, samen willen wonen in een huiselijke omgeving, en vrijwilligerswerk willen doen in scholen en verpleeghuizen, en zo ook deelnemen aan het leven van de kerk. Er is verder een ruimte geopend voor Engelse les aan kinderen uit de buurt waar positief op gereageerd wordt.
De C.P. heeft een nieuwe stuurgroep van Casa Mamré benoemd, die bestaat uit:
·
Gloria Pérez,
directrice van Casa Mamré
· Augusto Gil,
predikant van de kerk v Zaragoza
· Yuniet Rodriguez,
administratrice van de IEE
· Déborah Gómez,
penningmeester van de IEE
Het huis zelf wordt m.b.v. een architect aangepast, om een nieuwe vergunning van de stad Aragon te krijgen voor de opvang van reizigers, dit zal enkele aanpassingen meebrengen die ze hopen uit te kunnen voeren met hulp en subsidies. Om de zichtbaarheid van Huize Mamré te vergroten, en er voor iedereen een halteplaats op de Camino van te maken, wordt er meer gebruik gemaakt van sociale netwerken als Instagram en FaceBook.
Vorig jaar is al het werk van Casa Mamré beïnvloed door de pandemie, maar men hoopt dat er dit jaar nieuwe trainingsprojecten zoals ALAS of jongerenwerk van de I.E.E. het licht kunnen zien.
Een van de delen die al zijn opgeknapt is de binnentuin, die nu uitnodigt tot enkele rustige momenten, een kopje thee, even lezen of het bijwerken van je pelgrimsdagboek!
Huize Mamré bestaat intussen ruim een eeuw.
Dat gebeuren werd gevierd op zaterdag 18-6-2022 in aanwezigheid van de burgemeester van Jaca Juan Manuel Ramón Ipas en van Victoria Mora raadslid van de gemeenteraad daar.
In de Protestantse Kerk van Jaca (die, zoals u misschien weet zich bevindt op de begane grond van het huis), vond de viering plaats van het honderdjarig bestaan van Casa Mamré, dat de voortzetting is van "De Nieuwe School", destijds opgericht door Don Salvador Ramírez. (Zie blz.7!)
Het
was een voorrecht om zijn nagedachtenis te eren en die van alle leraren
die deze waardevolle taak volvoerden, die voor de inwoners van deze stad zo
belangrijk is geweest. Daarmee werd ook het 100-jarig getuigenis van de
Spaanse Evangelische Kerk (I.E.E.) in Jaca gevierd.
Aanwezig
waren o.a. Elena en Jorge Ramírez, kleinkinderen van Salvador Ramírez en Rosalía
Araújo, Josefina García, nicht van de leraren José en Francisco García, en
Maite Frondoso Morlans, kleindochter van Antonio Morlans (hier met Alfredo
Abad).
Dat de burgemeester en het gemeenteraadslid aanwezig waren, werd natuurlijk zeer gewaardeerd. De viering werd bijgewoond door ongeveer dertig mensen, leden van de kerken van Jaca, Sabiñanigo en andere burgers van Jaca die dat deel van de geschiedenis van hun stad wilden leren kennen.
Alfredo Abad, voorzitter van het dagelijks bestuur van de I.E.E., vertelde over de oorsprong van de Kerk van Jaca en de redenen tot samenwerking die de Franse Zending van opper-Aragon naar deze plaats brachten.
Op
deze foto zien we Gloria Pérez Viedma, die verantwoordelijk is voor het
reilen en zeilen van het Huis.
Zij
sprak over de gang van zaken nu, en over de toekomstplannen, maar toonde
eveneens beelden van hoe het er vroeger was.
Verder
was er een kleine tentoonstelling over de invloed van het protestantisme op
pedagogisch gebied in Spanje en zelfs in de rest van Europa.
Na afloop werd er – heel Spaans - samen een ‘kleinigheid’ gegeten.
En
natuurlijk moesten allemaal ze nog eens op de foto: v.l.n.r. Gloria en Alfredo
Abad, het raadslid en de burgemeester, en de echtgenoot van Gloria, ds. Mariano
Arellano Fernandez
Óp naar nog 100 jaar geloven in onderwijs en een warm welkom aan mensen op ons levenspad!
In 1936 werden in Jaca vijftien mensen doodgeschoten, onder wie twee jonge mensen, bijna kinderen nog, wier enige misdaad was dat zij protestanten waren.
Protestante Digital 4 november 2015 Manuel de León
De kapel van Lagüarres werd in 1927 gesloten, op het bord staat: 'Gesloten, maar niet voor altijd'
(Llaguarres of Laguarres ligt in de gemeente Capella, in de provincie Huesca, Aragon, 130 km van Jaca. Sinds 2020 heeft het een bevolking van 65 personen.) Enkele gegevens over de Spaanse Protestantse Kerk van Jaca, het centrum van de Zending van Opper-Aragón. Deze Zending begon met de Spaanse emigranten die in Frankrijk gingen werken, m.n. in de regio Bearn.
Deze Zending stuurde tegen 1885 o.a. Toribio de la Cruz, - die in Olorón een Vereniging van Onderlinge Hulp had opgericht, bekend als "La Española" - als bezoeker naar de steden Jurançon en Olorón. Toribio de la Cruz is vanaf 1894 predikant in Olorón, waar hij gezinnen van arbeiders bezoekt en een zondagsschool opricht voor kinderen uit Spaanse protestantse gezinnen.
Pablo García Rubio schrijft later: "De verspreiding van het Protestantisme in Aragon liep aan beide zijden van de Pyreneeën parallel. Franse en Spaanse protestanten werkten samen en wisten een plek te vinden in de stad Zaragoza, de provincie en in heel het Noordelijke deel van Aragon."
Volgens deze auteur was de eerste predikant die onder de Spanjaarden van de Bearn werkte een voormalige medewerker van Manuel Matamoros, Antonio Marín uit Malaga, die door de regering van Isabella II (1870-1871) veroordeeld was tot levenslange ballingschap; hij was naar Bordeaux uitgeweken.
J. B. Vilar plaatst deze eerste initiatieven in het vlak van het Œuvre Espagnole, dat de Vrije Evangelische Kerk van Pau rond de jaren 1860 had opgezet, eerst onder leiding van ds. Blaudet en later met Ds. Curie, die samen met Manuel Matamoros oprichter was van een tehuis voor Spaanse studenten. Na de dood van Marín zal hij worden opgevolgd door Ds. Toribio de la Cruz uit Reus, die Spaanse arbeidersgezinnen in Olorón bezocht. Maar Toribio de la Cruz zou in 1901 worden gedwongen Frankrijk te verlaten, omdat hij door de geestelijkheid beschuldigd werd van anarchistische propaganda.
Ds. Albert Cadier raakte geïnteresseerd in het werk van Toribio de la Cruz en hij zou de Spanjaarden van Olorón blijven bezoeken. Dat waren zeer bescheiden Spaanse emigranten en de meesten van hen waren analfabeten die betere levensomstandigheden zochten. Op 20 maart 1906 bezocht Ds. Albert Cadier Aragón voor het eerst, na een telefoontje van het echtpaar Antonio del Puerto en echtgenote Maria. Zij hadden in Olorón gewoond en waren na de dood van zijn vader naar huis teruggekeerd, in Urdués in de Hecho vallei.
Dit echtpaar verspreidde Bijbels, Nieuwe Testamenten en traktaatjes in hun omgeving, waardoor sommige mensen, waaronder Julián Pétriz, burgemeester van de stad, Protestant werden.
Zij werden aangemoedigd om Ds. Albert Cadier te bellen voor ondersteuning. Na dit eerste bezoek volgden andere, maar dat ging niet gemakkelijk. Cadier doorkruiste per ski zomer en winter de Pyreneeën. Hij zocht hulp, en begon samen met de predikant van Zaragoza, Carlos Araújo, na te denken over de steden waar het werk voortgezet zou kunnen worden; dat zouden dan de belangrijkste steden van de districten Jaca en Barbastro moeten zijn.
Voor deze plaatsen zocht Cadier Spaanse medewerkers, onder wie Francisco Gorría, een Protestantse colporteur en Antonio Castro. Cadier en zijn geloofsgenoten deden hun uiterste best het werk aan te passen aan de behoeften van Spaanse immigranten.
Hiertoe werd op 5 oktober 1912 in Olorón het "Huis van Broederschap" ingehuldigd. Cadier zei dat dit een plek was die allereerst tot doel had de materiële armoede van de Spanjaard aan te vullen om vervolgens in zijn spirituele behoeften te voorzien.
De Eerste Wereldoorlog in 1914 legde het zendingswerk lam.
Albert Cadier was van mening dat het voor de verdere ontwikkeling van het werk noodzakelijk was dat er zich een Spaanse functionaris permanent in de Spaanse sector vestigde. Na uitgebreid onderzoek viel de keuze op Ds. Salvador Ramírez in Olorón, die daar in een gemeente werkte.
Ramírez zal de dapperste voorvechter worden van de Zending.
Cadier en Ramírez ontwikkelden in 1919 een plan voor de evangelisatie van Opper-Aragon. Ze konden rekenen op Ramón Campo, burgemeester van Laguarres, en de voormalige monnik Juan Bibiloni uit Mallorca. Deze medewerkers zullen worden voorgesteld tijdens het Eerste Nationale Protestantse Congres dat in mei 1919 werd gehouden. Juan Bibiloni wordt gepresenteerd als een Mallorcaanse ex-monnik, nu toegewijd aan het verbreiden van de kennis van de Bijbel als ‘colporteur’, en gevestigd in Barbastro van waaruit hij reist door de regio's Cinca en Ribagorza. Tijdens hetzelfde Nationaal Congres stelt hij zich voor aan de Franse Zending in Opper-Aragon, samen met Ramón Campo, teruggekomen na een emigratie naar Argentinië, waar hij zich in 1913 bekeerde tot het Protestantisme, en die nu als burgemeester van het stadje Laguarres de predikanten Cadier en Salvador Ramírez vraagt om hem te komen helpen prediken in die regio.
Ook wordt tijdens dit Eerste Nationale Congres de Episcopale Methodisten Zending in Oran, (Algerije) voorgesteld, waarvan de directeur Gustavo Jaccaud is, die in Algerije samenwerkte met Spaanse Protestanten.
Het evangelisatieplan heeft twee belangrijke centra: een in Laguarres, de thuisbasis van Ramón Campo, die zijn huis openstelt om er te verblijven en er een school en een kapel wil openen, en de andere in Jaca, waar Salvador Ramírez alles in het werk had gesteld om een school te openen met een klas van veertig leerlingen. Ramírez kocht een huis op het Sint-Pietersplein, recht t.o. de kathedraal.
Het grootste deel is bestemd voor de school. De reputatie van de ‘Protestantse
School’ begint zich te verspreiden. Het huis, de ‘Nieuwe School’ genaamd,
wordt al snel te klein.
Ook in Barbastro worden een kerk en een school gesticht, met aan het hoofd van een leraar met veel ervaring, Daniel Araújo. En later, na enkele avonturen die leiden tot de sluiting van de school totdat deze uiteindelijk wordt heropend onder leiding van de leraar José García Navarro, zal die deze school uitbreiden naar Lascuarre en Capella. In Mozón werd een andere Zendingsplek gevormd, o.l.v. Victoriano Marrugal. In 1921 werden de kerk en een school geopend. Men gaf de kerk de naam "Broederschap", net als die van Olorón, en de school is een "Ecole Pratique", die opleidt voor basisberoepen.
Op 17 juli 1929 overleed de stichter van de Zending, Ds. Albert Cadier, op 50-jarige leeftijd. Hij wordt als directeur opgevolgd door zijn collega Jacques Delpech, die in moeilijke tijden geweldig werk zal verrichten om een en ander nog verder te consolideren.
Toen de Tweede Spaanse Republiek werd uitgeroepen, werd deze uitbundig ontvangen door de Spaanse protestanten, die dachten dat er voor hen een periode van vrijheid zou aanbreken, na zoveel vervolging en zoveel intimidatie. In deze periode is de "Escuela Nueva" van Jaca een universiteit om meer hulp te bieden ten behoeve van de mensen. Ook in Laguarres slaagt José García erin een zondagsschool op te richten met een gemiddelde opkomst van 80 mensen en wekelijkse cursussen van 50 kinderen uit het dorp.
Maar met de komst van de Spaanse Burgeroorlog valt het werk uit elkaar. In Jaca, dat al snel werd gecontroleerd door het rebellenleger, zijn religieuze activiteiten opgeschort en zijn klassen gesloten. In hetzelfde jaar, 1936, werden vijftien mensen doodgeschoten, onder wie twee jonge mannen, bijna kinderen nog, die onderwijs kregen op de Protestantse school; hun enige misdaad was dat ze Protestanten waren. Op 15 mei 1937 stierf Salvador Ramírez, wiens hart de beproevingen van deze oorlog niet aankon.
Het resultaat was desastreus: toen bleek dat de school en de kapel van Jaca gesloten waren, moest José García werk zoeken in Zaragoza, in Laguarres zou zijn voormalige burgemeester Ramón Campo zes jaar lang in de gevangenis van Burgos worden opgesloten, en in Monzón en Barbastro werd de verrichte arbeid van de kaart gewist.
Echter, de Franse Zending bleef de Spaanse Zending effectief ondersteunen. (van hen komen ook de foto's van ds. Cadier en ds. Delpech)
Ds. Delpech stak bij verschillende gelegenheden de grens over om de Spanjaarden humanitaire en spirituele steun te bieden, ongeacht religie of politiek, waarbij hij veel gevaren liep. De Franse Zending stelde, om de Spanjaarden te ondersteunen, ook het tijdschrift Pro Hispania en de Morgenster ter beschikking van de Spaanse Protestanten, om bekendheid te geven aan de situatie van het Protestantisme in Spanje dat te maken had met de Franco-autoriteiten.
Een bijzondere persoonlijkheid van het Protestantisme in Jaca was Conrado León.
In 1930 werd hij aangeklaagd door de artsen daar, dat hij optrad als ‘genezer’ van de protestantse religie in Jaca. Conrad was een naturist, maar ook een fervent Protestant en verspreider van het Evangelie. Toen hij door de rechter werd opgeroepen, verdedigde hij zich door te zeggen: ‘Ik raad geen medicatie aan; ik raad mensen alleen aan om minder wijn te drinken, brandewijn en tabak te laten staan, zich te wassen, de zon in de kamers binnen te laten, met het raam open te slapen en peulvruchten te eten. Water, lucht en zon zijn de beste remedies. En vraag ook God om je te helpen.’
Uiteindelijk vestigde Conrado León zich in Barbastro, waar hij zijn activiteiten als geliefde heelmeester en raadgever voortzette, al bracht naturist zijn in die tijd de verdenking van anarchisme mee.
6
mei 2022. De gezusters Esther en Dámaris Ruiz de Miguel ontvangen een plaquette
ter herinnering aan de bijdrage van hun vader, ds. Luís Ruiz Poveda, aan het
ontstaan van de stichting Diaconía España, bij de 25ste verjaardag
daarvan. Alle drie, de dochters en de vader, hebben veel gedaan voor de
Fliednerstichting en met name voor het college Juan de Valdés.
Van
9-11 mei 2022 werd de (in principe jaarlijkse) ‘Pastoral’, de bijscholing
voor de predikanten van de I.E.E., gehouden in het Centro Ecuménico Los Rubios
in Rincon de la Victoria, niet ver van Málaga. De lezing werd gehouden door de
Nederlander Gerard Oberman, die aan de VU Kerkgeschiedenis heeft gestudeerd, en
in Mexico liturgie. Hij werkt al jaren in Argentinië als predikant, af en toe
als docent theologie in Mexico, hij is eveneens vertaler en verder is hij actief
bij Red
Crearte,
dat muziek en liturgische kunst beschikbaar stelt aan Christenen in
Zuid-Amerika.
De
titel van zijn lezing was: De liturgie is de
hartslag van de kerk en daarmee zette hij verschillende Godsbeelden en
ideeën over de kerk voor sommige aanwezigen flink ter discussie. Maar dat bleek
vaak heel leerzaam en verrijkend! J
De
volledige tekst van de Pastoral kunt u vinden door hier
te klikken!
Naast
het bijwerken van de theologische kennis, werd er eveneens gewerkt aan het
vergroten van de kennis van de collega’s als mens, en van en de problemen en
uitdagingen die zij in hun verschillende gemeenten ervaren. Dat gaat het
aangenaamst aan tafel, en ook daar hebben we wel een plaatje van. Het strand is
letterlijk op (flinke) loop-afstand van Los Rubios. Dus af en toe bracht men
daar samen enige tijd door!
Natuurlijk werd er een gemeenschappelijke foto in de tuin van het Centrum gemaakt:
Achterste
rij v.l.n.r.: Rubén Bernal, Mariano Arellano Fernandez, Jonathan Navarro,
Alfredo Abad, Augusto Millán, David Manzanas, Juan Sánchez, Antonio (werkt bij
Papilio), José Manuel Mochón, Juan Varela, Alejandro (Madrid), Joan Medrano en
Jose Eugenio Burguillo Martín.
Daarvoor: Teresa Sancho Quiñonero
(precies in het midden), Marta Lopez Ballalta, Ignacio Simal Camps, Eva Domínguez,
Esther Ruiz de Miguel, Israel Flores Olmos. Geknield:
Víctor Hernández, Gerardo Carlos C.
Oberman
(die de lezing hield), en Abraham García. Zo krijgen zij ook een
gezicht. J
In 1997 kwamen mensen, die in verschillende delen van het land bezig waren programma’s voor actie op maatschappelijk gebied te ontwikkelden, tot de conclusie dat het voor de toekomstige duurzaamheid van groepen die zich bezig houden met dergelijke activiteiten en projecten, noodzakelijk was om hun werkgebied in een netwerk te versterken en te professionaliseren.
Zo ontstond Diaconía in Spanje.
Men ontwikkelt in Spanje verschillende programma’s, die
vooral gericht zijn op verschillende kwetsbare groepen, zoals vrouwen, kinderen,
vluchtelingen en migranten.
Dit
jaar is het anderhalve eeuw geleden dat de kerk El Buen Pastor (de goede Herder)
aan de calle Pérez Galdós 43 in San Fernando werd gesticht. Dat wordt vanaf 17
september tot het eind van dit jaar uitgebreid gevierd en herdacht. De
predikant, José Burguillo Martín joseburguillomartin@hotmail.com
en de kerkenraad +34 629 72 19 80 nodigen iedereen hartelijk uit. San Fernando
ligt aan de landkant van Cádiz, waarmee het een binnenzee deelt. De kerkelijke
gemeenten hebben ook lang en veel met elkaar samengewerkt.
In
feite is deze gemeente ook vanuit Cádiz gesticht. De zendeling van de Schotse
Presb. kerk Abraham Ben Oliel begon vanuit zijn gemeente in Cádiz in 1871 San
Fernando te bezoeken en in het volgende jaar kocht hij een gebouw aan de Pérez
Galdós 43. Er rustte zegen op die aankoop! Het gebouw werd gebruikt als kapel
en als school.
In 1874 werd Abraham vervangen door Ángel Blanco Fernández, die de eerste
kerkenraad in het leven riep. Deze bestond uit drie commissies: Liefdadigheid,
Administratie en Bestuur. Er is ook meteen een reglement en er wordt
onderwijzend personeel aangesteld voor jongens en meisjes van de school.
In
1877 werd er een harmonium gekocht, dat nog steeds in gebruik is! De
predikant overlijdt in 1894, en zijn gezin vertrekt naar Madrid. Verschillende
voorgangers volgen hem op.
In
1905 zette men de tekst Iglesia Evangélica
op de gevel! (Natuurlijk moest die in Franco-tijden verwijderd worden) L
Tussen
1928 en 1936 heeft Miguel Blanco Ferrer de leiding van de gemeente. Tijdens zijn
pastoraat opent men een eetzaal en Protestantse scholen met wel 190 personen. De
situatie die ontstaat tijdens de Burgeroorlog en de moord door de
Franco-aanhangers op Miguel Blanco maakt dat de gemeente ten einde raad is, en
dat de kerkdiensten worden opgeschort, maar ze komen onder leiding van Ramón
Ruiz Varela privé bij elkaar. De zusters van Miguel Blanco blijven nog een
aantal jaar zondagschool-les geven, tot in 1954 alle openbare kerkdiensten (d.w.z.
niet-RK) worden verboden. (Maar
wat niet openbaar is, gaat in het verborgene wel door!)
Tussen
1958 en 1961, als José Constantino Nieto voorganger is, worden de pastorie en
de kerkelijke ruimten gemoderniseerd.
De
jaren daarop zijn Elías Araújo en Julián Pérez grote weldoeners van de
gemeente. Van 1965 tot 1969 zal ds. Moisés Moreno de voorganger zijn van de
gemeenten in Cadíz en San Fernando, en van 1977 tot 1983 in Sevilla en San
Fernando, waar hij een veelbelovende zondagschool aantreft, en een sterke
jongerengroep. Tegelijk heeft hij de zorg voor een zendingspost in Chiclana.
Dit
alles vind ik in een folder van de gemeente n.a.v. het jubileum, en een naam als
Blanco is een heel belangrijke in de Spaanse kerkgeschiedenis, <deze
eeuw is er in San Fernando zelfs een straat naar hem vernoemd!>
maar ook Elías Araújo ken ik nog van horen zeggen, en Moisés Moreno was een
van de leerlingen van mijn echtgenoot, die midden in die gevaarlijke
tijden naar Spanje ging om les te geven aan de predikantsopleiding daar. (SEUT).
Ook José Nieto heb ik later ontmoet. Levende
kerkgeschiedenis dus! GVvH
Na
1983 stond de kerkenraad weer aan het roer, bijgestaan door voorgangers uit de
regio. Sinds 1985 tot hij in 2011 met emeritaat ging, herderde José Luís
Troncoso met ferme hand en uit de losse pols deze gemeente. In die tijd zijn de
oecumenische relaties met de katholieken sterk verbeterd. Vervolgens was Eva Domínguez
tot 2020 de eind-verantwoordelijke, en daarna werd José Burguillo de officiële
voorganger.
Kort samengevat: met Gods hulp en door de trouw en het geloof van de
gemeenteleden, konden ze zover komen.
Vergelijk
het maar met het brandende braambos: het brandde wel, maar verbrandde niet. Er
zijn veel voorgangers geweest, maar ook veel jaren zonder, en toch was er altijd
weer die kracht die de gemeenteleden bij elkaar hield in moeilijke tijden.
Dank aan God, voorgangers en gemeenteleden!
Het
programma voor de feestelijkheden:
September: Zaterdag 17-9-22
18.00 u Opening.
Welkom, presentatie van het programma. Tentoonstelling: Bijbel en Bijbelse
cultuur. Een groet van de burgemeester van San Fernando, en van de voorzitter
van de CP van de I.E.E.
Video
met personen die bij de gemeente betrokken zijn (of waren)
Zondag 18 – 9 – 22 11 uur. Openingsdienst o.l.v. de voorzitter van de CP der
I.E.E.
October:
15-10-22 18 u. Lezing door Gabino Fernández over de geschiedenis van het
Protestantisme in Cádiz.
29-10-22 18 u: Hervormingsdienst met de Protestantse gemeente van Puerto Real.
November:
zaterdag 12-11-22 18 u: Orgelconcert met Martin Bulthuis.
Zaterdag 26-11-22 18 u Oecumenische kerkdienst met de kerk van OLV van Lourdes.
December:
zaterdag 3-12-22 18 u Lezing over de geschiedenis van de kerk van de Goede
Herder
Zaterdag 17-12-22 20u! Concert met het kamerkoor Nova Musica
Zondag 18-12-22 11 u Afsluitende kerkdienst.
Op
zondag is er kerk in Alicante, maar door de week vinden er in de kerkzaal ook
andere dingen plaats… Op 29 juli was er de ‘ropero’, de laatste keer voor
de vacantie waarop er voedsel en kleding en nuttige dingen konden worden
gehaald.
Verder
werd er ook kantoor gehouden. (L) En zo ziet het er vanaf de andere kant
uit. (R)
Geconfronteerd
met de liquiditeitsproblemen die zich, zowel in Algemene Kas, als in lokale
kerken en classes kunnen voordoen, heeft de Permanente Commissie een nieuw
solidariteitsfonds gelanceerd, dat kan helpen de samenwerking tussen de kerken
en classes van de I.E.E. te verdiepen. Aan de ene kant kunnen kerken
fondsen hebben waarvoor ze via banken geen winst hebben te verwachten, aan de andere
kant is er behoefte aan liquiditeit, vooral voor het onderhoud van gebouwen en
kerken. Daarom stelt de CP voor om zelf de mogelijke fondsen van kerken of
classes een hogere rente te geven dan die van de banken, terwijl zij die fondsen
gebruiken om een intern alternatief te bieden voor externe leningen, waarbij ze
flexibeler en voor kleinere bedragen kunnen werken.
Het
gaat om microleningen: leningen van bedragen tot maximaal 10.000 euro met een
maximale looptijd van 3 jaar tegen 3%.
Op
29 juni 2022, bij de afsluiting van het schooljaar, kon het bestuur van de
Spaanse tak van de Fliednerstichting (Fundación Federico Fliedner of FFF) voor
het eerst sinds de coronacrisis weer eens ècht bij elkaar komen – bij het
Porvenir.
Nieuwe leden zijn
Dámaris Ruiz met
een blauwe top (rechts
van Joel <m>), en Jonathan Navarro
(4e
van links
naast
Alfredo Abad).J
J
Per
31 juli heeft na 31 jaar trouwe dienst onze goede vriend Joel Cortés zijn
ontslag ingediend bij de Federico Fliedner Fundatie. De laatste 27 jaar was hij
er de voorzitter van. Maar ook voordien heeft hij heel veel jaren gediend als
lid en voorzitter van de Comisión Permanente (het DB) van de I.E.E. Hij was een
betrouwbare partner en goede bron van informatie voor allen.
Het was echt een voorrecht met hem samen te mogen werken.
De LVI Synode van de I.E.R.E. Spaanse Protestantse Episcopale Kerk
(Anglicaanse Gemeenschap). Op 27 en 28 mei 2022 werd in Madrid de 56e synode van
deze kerk gehouden. In de voorbereidende zitting werden de synodeleden die voor
het eerst aanwezig waren verwelkomd en er werden drie nieuwe parochies
ontvangen: de kerk van San Jorge in Sabiñánigo (Huesca), de kerk van San
Fulgencio in San Fulgencio (Alicante) en de kerk in de Gemeenschap in Pinar de
Campoverde (Alicante). Daarnaast een
zijn er zendingsposten (in oprichting) in de Manga del Mar Menor (Murcia), in Santiago
de Compostela en Alcocebre-Vinaroz (Castellón). In de loop van de zittingen van
de synode kwamen verslagen ter tafel van delegaties en parochies.
Er
werd ook een rondetafelconferentie gehouden over het huidige pastorale plan van
de kerk, waaraan een oudere en een jongere predikant, een vrouw en een
afgevaardigde van de Engelstalige parochies deelnamen.
De
hoofdlezing van de synode werd gehouden door de bisschop van de Lusitaanse
(Portugese) Kerk D. Jorge Pina Cabral, die sprak over: Het heden en de toekomst
van de Anglicaanse kerken op het Iberisch schiereiland. Besloten is een studie
op te zetten naar de mogelijkheid om een gemeenschappelijke Iberische
Anglicaanse Provincie te creëren.
27 juli 2022 Eens
in de tien jaar wordt er in Engeland voor alle Anglicaanse bisschoppen de zgn.
Lambeth conferentie gehouden.
We
zien hier Carlos Lopez tussen zijn echtgenote Ana en Bernd Wallet, de
Oudkatholieke aartsbisschop van Utrecht. Carlos en Ana waren voor de derde keer
samen aanwezig op de conferentie! Foto: Neil Turner for The Lambeth Conference 2022
Traditioneel
organiseert de aartsbisschop van Canterbury deze conferentie, en de
bijeenkomsten vinden plaats aan de Universiteit van Kent, in de kathedraal van
Canterbury en in het bescheiden optrekje van de aartsbisschop: Lambeth Palace.
Dit jaar vond het evenement plaats
van 26 juli tot 8 augustus 2022, waarbij
op 7 augustus het officiële einde was, en men de volgende dag na het ontbijt
vertrok. Voor veel geestelijken was het een soort grote vacantie met een
verfrissende mogelijkheid om met collega’s van over de hele wereld officieel
en officieus te praten over de grote problemen.
Helaas is het niet gelukt om een gemeenschappelijk standpunt te formuleren over
de grote splijtzwam in de Anglicaanse gemeenschap: huwelijk, homoseksualiteit en
de visie van de kerk daarop.
Het is Goddank niet gekomen tot een officiële splijting.
De
bisschoppen waren niet alleen maar gezellig bij elkaar, ook moesten ze af en toe
‘in uniform’ verschijnen. Een paar plaatjes.
De
laatste paar jaar kwam het hier al vaker in het nieuws: ook in Spanje zijn de
gevolgen van het veranderende klimaat steeds meer waar te nemen. In Coronatijd
merkten wij dat hier niet zo, maar het weer wordt juist in Spanje steeds
extremer.
Meer
stormen, meer wolkbreuken, meer hoge temperaturen, en vooral: veel droogte.
Rivieren en waterreservoirs staan verder droog dan ooit tevoren, daardoor klinkt
de ondergrond in, en ont-staan er scheuren. In Nederland is dat al slecht voor
de landbouw, in Spanje kun je dat met een factor 4 vermenigvuldigen. L
In
een buitenwijk van Barcelona, is een project gestart waarbij bewoners, huurders
en eigenaars, samenwerken om tot een nieuwe vorm van denken aan energie te
komen. Vilawatt, het project, is niet specifiek Spaans, maar we vinden het ook
in andere delen van Europa. Klik op Duurzame energie, om via internet meer te
weten. De leefkwaliteit in (grote) steden ging er steeds meer op achteruit, en
de bedoeling is om die trend om te keren, zodat de kosten van de energie omlaag
gaan, de huizen beter worden, en de plaatselijke economie er op vooruit gaat.
Dit alles door mensen meer energiebewust te maken, ze te helpen zelf meer en
beter te isoleren, en een lokaal platform te maken waar mensen al die dingen
samen kunnen gaan doen. In Viladecans is er zelfs een eigen ‘munt’ in
omloop, een Vilawatt, waarmee je in bepaalde winkels artikelen kunt aanschaffen.
Iedereen die mee doet, wordt er uiteindelijk beter van! Een mooi initiatief.
Misschien
dat op den duur de kerken ook mee gaan doen, maar die staan op dit moment al op
hun tenen, om te doen wat er nodig is, mèt hun beperkte middelen aan mensen en
geld…
Op
25 juli, de dag van De Apostel, heeft de Spaanse koning in de kathedraal van
Santiago de Campostella tijdens een mis een redevoering gehouden. ‘De
apostel’ is Santiago, Jacobus, die al van de vroege middeleeuwen af de
beschermheilige van heel Spanje is.
De
FEREDE reageerde heftig: het Staatshoofd behoort religieus neutraal te zijn! Dat
schreven ze dan ook in een brief aan koning Félipe, met een verwijzing naar de
discriminatie (en vervolging) van Protestanten in het verleden.
Dat
is een litteken dat nog lang niet genezen is, blijkt...
In
heel Spanje heeft de droogte toegeslagen. Drinkwater wordt vaak in flessen of
grotere verpakkingen verkocht, en ook dat is veel duurder geworden. Voor thuis
en in de horeca is ijs nu vaak niet eens te krijgen of echt niet te betalen. En
zonder ijs geen koele dranken, en geen ijsjes!
Er
zijn nog steeds veel bosbranden, die met man en macht worden bestreden. Niet
alleen in Z-W Frankrijk, maar ook in het Noorden van Spanje kwamen
brandweerlieden uit heel Europa helpen.
Een goed bericht: geen van onze
kerken is in gevaar geweest...J
Hartelijk
dank voor uw bijdragen die wij tot dusverre in dit jaar mochten ontvangen.
Inmiddels
hebben wij dit jaar, in twee delen, in totaal € 5.000 naar Spanje kunnen
overmaken voor de predikantssalarissen.
Ook
werd van u € 650 ontvangen voor de pensioenen.
Uw bijdragen worden zeer op prijs gesteld. Zij zijn hard nodig om uw Spaanse broeders en zusters te kunnen blijven ondersteunen.
Bijdragen
kunt u overmaken op bankrekening
NL
08 FVLB 0226 110 753 t.n.v.
Het Evangelie in Spanje’ te
Zeist
G.B. van Delft
Penningmeester
Vriendelijk
verzoek!
Vraag
uw gemeente weer eens voor ons te collecteren s.v.p.
‘Papa,
zijn dat de vuilnismannen?’
‘Nee
zoon, dat zijn de schoonmakers.
Wij
zijn de lui die het vuilnis maken…’
Het is een gedicht van Pablo Neruda (Maar het zou nu ook geschreven kunnen zijn door een soldaat in de Oekraïne)
quítame el aire, pero no me quites tu risa. No me quites la rosa, la lanza que desgranas, el agua que de pronto estalla en tu alegría, la repentina ola de plata que te nace. Mi lucha es dura y vuelvo con los ojos cansados a veces de haber visto la tierra que no cambia, pero al entrar tu risa sube al cielo buscándome y abre para mi todas las puertas de la vida. Amor mío, en la hora más oscura desgrana tu risa, y si de pronto ves que mi sangre mancha las piedras de la calle, ríe, porque tu risa será para mis manos como una espada fresca. Junto al mar en otoño, tu risa debe alzar su cascada de espuma, y en primavera, amor, quiero tu risa como la flor que yo esperaba, la flor azul, la rosa de mi patria sonora. Ríete de la noche, del día, de la luna, ríete de las calles torcidas de la isla, ríete de este torpe muchacho que te quiere, pero cuando yo abro los ojos y los cierro, cuando mis pasos van, cuando vuelven mis pasos, niégame el pan, el aire, la luz, la primavera, pero tu risa nunca porque me moriría. |
JOUW LACH
neem mij je lach niet weg. Neem mij niet de roos af, de aar die je leegplukt, het water dat plotseling in jouw vreugde uitbarst, de plotselinge golf van zilver die je baart. Mijn strijd is hard en ik keer weer met ogen die soms moe zijn van het feit dat ik de aarde zag die niet verandert, maar als je lach binnenkomt, gaat ze naar de hemel op zoek naar mij en opent ze voor mij alle deuren van het leven. Mijn lief, in het aller- donkerst uur buitelt je lach, en als je plotseling ziet dat mijn bloed de stenen van de straat bevlekt, lach dan, want je lach zal voor mijn handen zijn als een vers zwaard. Naast de zee in october moet je lach een waterval van schuim oproepen, en in de lente, Lief, wil ik je lach als de bloem waar ik op hoopte, de blauwe bloem, de roos van mijn heilzame thuisland. Lach om de nacht, de dag, de maan, lach om de kromme straten van het eiland, lach om deze onhandige jongen die van je houdt, maar als ik mijn ogen open en sluit, als mijn stappen gaan, als mijn stappen terugkeren, ontneem me het brood, de lucht, het licht, de lente, maar nooit je lach omdat ik dan zou sterven.
|