De Iglesia Española
Reformada Episcopal (De Spaans Hervormde Episcopaalse
Kerk) behoort tot de oudste Protestantse kerken van
Spanje. Het is een afsplitsing van de I.E.E., maar bisschop Cabrera,
die in 1880, tijdens de synode van Sevilla, het fundament legde, en
medeoprichter was, zag het meer als een verspaansing er van. Een
terugkeer tot wat de Protestantse kerk in Spanje had moeten wezen,
wanneer die ook na de XVI eeuw was blijven bestaan, en niet na een
bloeiend begin was uitgemoord door de inquisitie. Een echt Spaanse
kerk moest het wezen. Dat verlangen is begrijpelijk, wanneer
men beseft dat de opbloei van het Protestantisme in de 19de eeuw, de Tweede Reformatie, voor het
allergrootste deel te danken was aan buitenlandse invloeden. Via
Gibraltar, dat in Engelse handen was, hadden buitenlanders enige
toegang tot Spanje, en via Gibraltar kwamen bijbels en boeken het land
binnen, die het zaad waren van de Christelijke vernieuwingsbeweging.
Het was in Spanje ook alleen maar buitenlanders toegestaan om bijeen te
komen voor een niet-Rooms-Katholieke eredienst.
De invloed van de Anglicaanse kerk was dan ook heel groot in het
ontkiemend Protestantisme. Daarnaast kwamen er Duitsers met een missie,
en er was enige invloed van over de Pyreneeën, hoewel het
merendeel van het zendingswerk werd gedragen door Spanjaarden die
vanuit het buitenland werden gesteund om hun riskant werk te doen. Het
is dan ook niet verwonderlijk, dat er de behoefte was dit odium 'een
buitenlandse beweging' te zijn af te schudden.
Juan Bautista Cabrera
e Ibars zocht zijn heil bij de oude Spaanse Mozarabische ritus,
in feite de enige ritus die Rome nooit veroordeeld heeft, en die - in
Toledo, en in in zeer beperkte mate - is blijven bestaan naast die van
Rome. Echt Spaans, uit de kerk der eeuwen, dus respectabel, maar niet
de 'gewone' Romeinse mis. Ook moesten de liederen, die de Reformatie zo
graag zingt naast de psalmen, worden aangepast. Tientallen heeft hij
zelf geschreven, anderen heeft hij vertaald in het Spaans. En, zoals de
naam het al aangeeft: episcopaals, dus met behoud van bisschoppen. Maar
Reformatorisch. Een spagaat die ook de Lutherse kerk in de meeste
landen heeft kunnen maken.
De stichting van de
kerk is gebeurd tijdens een buitengewone synode in 1880 te Sevilla.
Daarbij werd D. Juan Batista Cabrera tot bisschop gekozen. Gewijd werd
hij pas in 1894, door Lord Plunket, aartsbisschop van Dublín;
doctor Stack, bisschop van Clogher; doctor T. J. Willand, bisschop van
Down and Connor, allen van de kerk van Ierland. En daarmee wel staande
in de apostolische successie. Het was een tijd waarin het
Protestantisme in Spanje zijn weg nog moest vinden, en de IERE vormde
een legitiem alternatief naast de IEE, die zowel een Calvinistische als
een Methodistische wortel heeft. Beiden komen voort uit die ene
smeltkroes. Aangezien het toenmalig Comité geen scheidsrechter
heeft willen spelen, maar slechts op bescheiden wijze de zaak van het
Protestantisme wilde dienen, heeft het ook de IERE gesteund.
Het
bisschoppelijk paleis aan de c/ Beneficencia nr 18 was er zonder hulp
van de onvolprezen jonkvrouw Constance van Loon nooit gekomen.
De Spaanse maatschappij stond een stuk minder welwillend tegenover de
IERE, waarschijnlijk juist vanwége deze bisschopswijding. Er
kwam heel veel tegenwerking uit voort.
Wat geschiedenis.... nog in te vullen....
Op dit moment is de IERE nog maar een
heel kleine kerk. Het lukt ze maar niet de Spaanse samenleving hun kerk
te bieden als een redelijk alternatief voor het corrupte
Rooms-katholicisme, dat wel door en door met de samenleving is
vergroeid, zonder direct in de hoek terecht te komen van: Protestants
is buitenlands, is sectarisch, is eng. De Spanjaard is nogal
xenofoob.
Meer vindt U op de nieuwe website: http://www.anglicanos.org
waar vooral veel geschiedenis is te vinden.
Nieuwe wegen in deze tijd:
De IERE deelt in de gedachten die op
dit
moment in de (Protestantse) lucht hangen. Er is belangstelling voor de
immigranten, voor zending en voor sociale vraagstukken. Er zijn
projecten die te
maken hebben met Colombiaanse vluchtelingen en met Lepra.
De huidige bisschop heeft veel belangstelling voor buitenlandse contacten, en is
bij alle belangrijke Anglicaanse gebeurtenissen meestal wel te vinden.
In 2011 is er een wederzijdse dooperkenning
ondertekend tussen de IERE en de RKK van Spanje.
In feite is dat een bekrachtiging van iets dat allang een feit is: de erkenning
van een doop in welke Christelijke kerk dan ook, mits daarbij het water heeft
gevloeid, en de juiste formulering is gebruikt.
(Gelukkig let de Heer in de Hemel meer op het hart dan op de kleine lettertjes,
maar Hij is dan ook de Heer der Kerk.)
Iglesia Española Reformada Episcopal
Apartado 4002
28080 Madrid
eclesiae@arrakis.es