Colofon:

Het Berichtenblad is een uitgave van het bestuur van de Nederlandse Stichting ‘Het Evangelie in Spanje’  die beoogt de zaak van het Evangelie in Spanje  - in nauw overleg met de Spaanse Evangelische kerken zelf - vanuit de wijde kring der Nederlandse Protestantse kerken naar beste krachten te bevorderen.

Eindredactie:  G.A. Voerman - van Haselen
Geertebolwerk 25     3511 XA  Utrecht
info@evangelie-in-spanje.nl           
website:  www.evangelie-in-spanje.nl
RSIN 8075.13.507

MEDEDELINGEN VAN DE ADMINISTRATIE
Vriendelijk verzoeken wij u adreswijzigingen door te geven aan:
Geertebolwerk 25, 3511 XA Utrecht.
Voor uw medewerking zeggen wij u hartelijk dank.

BIJDRAGEN
Bijdragen voor ons werk onder vermelding van de bestemming
zien wij graag tegemoet op bankrekening
NL
08 FVLB 02 26 11 07 53 t.n.v. ‘Het Evangelie in Spanje’ te Zeist


Van de redactie
Dit berichtenblad hebt U maanden later in handen dan de bedoeling was. Onze excuses. De wil was er wel, maar de gezondheid lag dwars, en ziekte van een collega maakte deze maanden dat uw secretaris extra kerkdiensten had.  Die vragen tijd!
Maar we hebben naast tijd ook weer liefde in dit blad gestopt.
Juist omdat de zaak van het Evangelie van belang is, hier en in Spanje, elke dag weer.
Help ons alstublieft met geld, gebed, en met mensen.

Inhoud

Van de redactie. 3

Woord vooraf…... 4

Financiën. 4

Pensioenen. 5

‘Vergeten voorgangers’ 5

Gevangeniswerk. 6

Lezing door Dr. José Tamayo. 7

Spanje kerken. 8

Zomer 2024. 8

Zomer 2024. 9

Pastoral 2024. 9

I.E.R.E. 11

Scholen  El Porvenir 12

Een internationale stagiaire. 13

El Porvenir examens. 13

Boekpresentatie in de aula van de Porvenir School. 15

Poblenou. 16

Spanje. 17

Leeftijd. 17

Corona Spanje. 17

Hulp. 17

Postzegels. 17

Gedicht en hartekreet 18


Woord vooraf…

Psalm 33: 4 Oprecht is het woord van de Heer, alles wat Hij doet is betrouwbaar. 5 Hij heeft recht en gerechtigheid lief,

van de trouw van de Heer is de aarde vervuld.

 

Een mooie psalm, die ons laat zingen en spelen op instrumenten. Wat is de Heer goed voor ons dat Hij ons ogen en oren schonk, en de mogelijkheden, om onze verrukking over de schoonheid van de natuur met elkaar te delen, en Hem er om te loven!

In die trouw en gerechtigheid mogen we Hem gedragen door Zijn Liefde volgen. Daarmee volgen we ook in de voetstappen van Jezus en van Zijn Evangelie: de Goede Boodschap dat God van alle mensen houdt. En zo doen we er allemaal toe voor de verbreiding van dat Evangelie.

‘U in Uw klein hoekje, en ik in ’t mijn’!’ zoals we vroeger zongen.

__________________________________________________________________________

Financiën

Nalaten voor onze broeders en zusters in Spanje.

 

Heeft u wel eens nagedacht of u na uw overlijden ook nog goed kunt doen voor het Evangelie in Spanje?

 

U kunt de Stichting Het Evangelie in Spanje, gevestigd te Utrecht, opnemen in het door een notaris op te maken testament.

Dat kan op twee manieren. Hetzij door een legaat voor een vast bedrag, hetzij als erfgenaam voor een deel van uw nalatenschap. Zonder testament is het vorenstaande niet mogelijk.

 

Maar ook uw giften bij leven zijn voor ons van groot belang om ons aandeel te kunnen blijven geven voor het werk dat in Spanje met zoveel liefde en vriendelijkheid gedaan wordt. Zonder Uw inzet en Uw gaven lukt het ons niet om vanuit de opbrengsten van ons kleine kapitaal jaarlijks € 5.000 over te maken als bijdrage voor de salarissen van de predikanten. Voor 2024 is dit inmiddels gelukt. Ook kon voor pensioenen € 250 worden overgemaakt, maar de pensioenen blijven een zorg, zie blz. 5.

Tot nu toe bestond er de mogelijkheid van extra belastingaftrek voor giften in de vorm van een periodieke gift op basis van een overeenkomst voor minstens 5 jaar. Deze mogelijkheid komt door het voorgenomen beleid van het nieuwe kabinet mogelijk te vervallen, maar dat wordt pas later duidelijk. Help ons a.u.b. helpen!


Pensioenen

‘Vergeten voorgangers’

In april 2024 stierf Ana Blanco, weduwe van dominee en theologieprofessor Cañellas. De Spaanse protestantse kerk IEE won voor haar en twee andere gepensioneerden een zaak voor de Spaanse rechter. De I.E.E. had gerechtelijke stappen ondernomen tegen discriminatie van haar gepensioneerden.

In 2012 veroordeelde het Europees Hof voor de Rechten van de Mens in Straatsburg de Spaanse staat in de zaak van de gepensioneerde predikant van de I.E.E. Manzanas.

De uitspraak werd pas uitgevoerd na zijn dood.

 

Hoe werden deze mensen precies gediscrimineerd?

 

Onder Franco werd hun beroep niet erkend en mochten ze niet bijdragen aan het pensioenfonds. Als gevolg daarvan ontvangen ze geen pensioen of slechts een onvolledige uitkering wanneer ze de pensioengerechtigde leeftijd bereiken. Dit is een schending van artikel 14 van de mensenrechten als discriminatie op religieuze gronden. Twaalf jaar na de uitspraak in Straatsburg is er niets veranderd. De discriminatie is des te duidelijker geworden omdat andere bevolkingsgroepen in dezelfde uitgangspositie wel hun recht kregen.

In 1977 werden katholieke priesters opgenomen in het sociale zekerheidsstelsel. In 2007 werden de Baskische leraren, die onder Franco in het geheim in hun verboden taal les gaven,  gerehabiliteerd en hun werden met terugwerkende kracht pensioenen toegekend. Vandaag de dag betaalt de I.E.E. nog steeds pensioencompensatie voor vier predikanten en zes weduwen, hetgeen jaarlijks 50.000 euro kost. De enige manier om aan deze onevenwichtige situatie een einde te maken is door gerechtelijke stappen te ondernemen; er loopt momenteel een rechtszaak in Straatsburg namens een gepensioneerde predikant uit Andalusië. De I.E.E. heeft inmiddels drie rechtszaken gewonnen.

Andere zaken werden niet afgerond tijdens het leven van de eisers. Momenteel lopen er nog vier rechtszaken. De betrokken pastors werken en betalen pensioenpremies, ook al hebben ze allang de pensioengerechtigde leeftijd bereikt, en hun kerk laat hen financieel niet in de steek.

Ook de Fliedner Stichting draagt pensioenkosten voor haar gediscrimineerde medewerkers en moet deze uit giften financieren. Protestantse zusterkerken van de I.E.E. worden eveneens  getroffen, zoals bijvoorbeeld de Baptisten in het geval van hun predikant ds. Andavert, voormalig directeur van het Bijbelgenootschap, die zijn verontwaardiging over het feit dat in 45 jaar democratie de Spaanse regeringen deze discriminatie niet hebben verholpen, zeker niet onder stoelen of banken steekt!

________________________________________________


‘Het geloof in Christus draagt ons naar het leven.’ De aankondiging van een recente kerkdienst in Barcelona, waarin Ismael Gramaje voorg
ing en nadacht over 1 Johannes 5: 9-13.

De gemeenten weten zich wel te presenteren op een manier die ook de moderne mens aanspreekt.


Gevangeniswerk.

31-7-24 In Spanje blijken maar liefst 1 op de 56 mensen in de gevangenis te zitten. Een verbijsterend groot aantal, en leiders van Protestantse kerken hebben gesproken over de uitdagingen om het Evangelie naar gevangenissen in dit land te brengen. Waar de Rooms Katholieke Aalmoezenier een traditionele ingang heeft in de penitaire inrichtingen, is dat voor Protestanten nog een hele uitdaging, ondanks de officiële vrijheid van Godsdienst. De directie zit gewoonlijk niet te wachten op inbreuken op de gewone gang van zaken. (Bron: Protestante Digital)


Een grapje uit de gemeente in Bilbao over zomers in Baskenland:
Baskische zomer aan het installeren

De installatie is mislukt.

Error 404: Zomer niet gevonden.  

De zomer is niet beschikbaar in uw regio.
Start opnieuw op, en probeer het in het Zuiden.


Lezing door Dr. José Tamayo

 In het kader van de reeks Open Klaslokaal (Aula Abierta) van het SEUT werd op 13 april een lezing gehouden onder het motto: "Mededogen, een nieuw theologisch principe."

In het dagelijks leven riekt het woord ‘mededogen’ vaak naar sentimentaliteit, ver verwijderd van de praktijk en vreemd aan het politieke leven, of naar moralistisch gedrag dat de oorzaken van onrecht probeert te verdoezelen, of ook naar een vage vorm van sympathie, die van buitenaf, of van bovenaf, met enig gevoel van superioriteit wordt ervaren.

De ware betekenis van mededogen is echter dat men zichzelf in de plaats van andere mensen die lijden in een relatie van gelijkheid en empathie stelt, om de pijn van andere mensen als die van jezelf te ervaren, om de ander in ons te internaliseren, om niet alleen met anderen te lijden, maar ook in anderen, om zich te identificeren met degenen die lijden en met hun lijden, iets dat niet gemakkelijk is, maar welnoodzakelijk.

Mededogen vereist actief deelnemen aan het lijden van anderen, denken, weten en kijken naar de werkelijkheid door de ogen van de slachtoffers, van hen die armer werden, en vechten tegen de oorzaken die waardoor het kwam. Mededogen is een "passie" (een emotie) die zich spontaan richt op het lijden van anderen en van de onderdrukte natuur, en ons menselijker maakt, en meer tot mensen die zijn verbonden met de natuur waarvan we deel uitmaken.

Om een ‘meedogend’ persoon te zijn, is het niet nodig dat er al eerder een vorm van genegenheid is, het is voldoende dat we degenen die lijden als gelijken beschouwen. Dat is de ware betekenis van mededogen als principe en deugd.

Natuurlijk heeft dr. Tamayo een en ander nog verder uitgewerkt tijdens de lezing, maar dit was de samenvatting, en die geeft al stof tot overdenking.

Juan José Tamayo (Amusco, Palencia, 1946) is doctor in de theologie en filosofie en ere-emeritus van de "Ignacio Ellacuría"-leerstoel voor theologie en religiewetenschappen, aan de Carlos III Universiteit van Madrid, en ereprofessor aan de Internationale Universiteit van Andalusië. Naast internationaal docent en gasthoogleraar aan talrijke universiteiten in Spanje, Europa, Latijns-Amerika, de Verenigde Staten en Afrika, is hij ook secretaris-generaal van de Johannes XXIII Vereniging van Theologen en lid van het Internationaal Comité van het Wereldforum voor Theologie en Bevrijding. Hij is een van de intellectuelen die in de media met meest bekend zijn bij de analyse van religiositeit  in de nieuwe culturele klimaten vanuit een kritisch perspectief.


Spanje kerken

 

Zomer 2024.

Het is zomer, en dat betekent dat de ‘gemiddelde Spanjaard’, die net zomin bestaat als de ‘gemiddelde Nederlander’, waarschijnlijk ‘ergens anders’ is. Als het kan aan de kust of op het platteland, of bij familie. Aan het begin van de (school)vacanties vindt er een kleine volksverhuizing plaats, die begin september in omgekeerde richting wordt herhaald. Heel vaak gebeurt dit met de redelijk comfortabele bussen of met de trein. Het zijn niet de mensen die de protesten in de grote steden als Barcelona, Madrid en Valencia, en op de eilanden veroorzaken.

Want het zijn nu met name mensen uit de rest van Europa die a) als touristen helaas vaak veel onrust en schade brengen, en b) door de beschikbare huizen op te kopen met hun dikkere portemonnaie de huizenprijzen zó opdrijven, dat de locale bevolking daar niet meer kan blijven wonen.

Op zich zijn dit situaties die we in Nederland zelf wel kennen: ook de gemeentebesturen van Amsterdam en bijv. Utrecht proberen het tourisme te ‘begeleiden’ en ‘om te leiden’, maar de situatie in Spanje, wordt nog meer als bedreigend voor de eigen bevolking ervaren.

Nu wáren Spanjaarden van oudsher al een beetje xenofoob, maar de klachten over probleemgebieden worden terecht serieus genomen. Waar de Mammon wordt aanbeden, komt menselijkheid vaak op een derde plaats.

________________________________________________

Zomer 2024.

In het kader van een zomercursus voor de gemeente in Zaragoza werd er op 11 augustus nagedacht over de vraag of je ook wel kunt zingen als je moe bent. Dit n.a.v. Exodus 15: 20-21. Daar staat: De profetes Mirjam, Aärons zus, pakte haar tamboerijn, en alle vrouwen volgden haar, dansend en op de tamboerijn spelend.
En Mirjam zong dit refrein:

‘Zing voor de HEER, Zijn macht en majesteit zijn groot! Paarden en ruiters wierp Hij in zee.’ Het antwoord in de dienst was een hartgrondig ‘Ja, dat kan!’


Pastoral 2024

 

De ‘pastoral’ – de jaarlijkse bijeenkomst waar de predikanten van de I.E.E. worden bijgepraat over nieuwe ontwikkelingen op hun vakgebied, en waar ze elkaar bijpraten over de ontwikkelingen en gebeurtenissen in hun gemeenten en hun persoonlijk leven, vond dit jaar plaats van  20 – 24 mei 2024 in Los Rubios.

Die had als hoofdonderdeel de lezing: “Aanwezigheid en afwezigheid van God in de maatschappij. Pastorale uitdagingen.” – door professor Juan Antonio Estrada.

Er werd ook gebeden en van harte gezongen!


En natuurlijk moest er een officiële foto worden gemaakt in de patio van Los Rubios.


I.E.R.E.

Iglesia Anglicana en España staat er nu bovenaan de huidige website. https://www.anglicanos.es/ Het accent (b)lijkt verschoven van Protestant naar Anglicaans.

 

LVII Synode van de Iglesia Española Reformada Episcopal.


De 57e synode van de I.E.R.E. werd gehouden van 16 tot 18 juni in Santiago de Compostella. De meeste parochies en congregaties van de kerk waren vertegenwoordigd. Verder Ángel Rivera, die bisschop Rafael Morales uit Puerto Rico vertegenwoordigde, Rev. Anita Miller uit de Verenigde Staten en José Bringas van de Episcopale Kerk van Cuba.

De openingsdienst werd gehouden in de kerk van Santa Susana, een prachtig 12e-eeuwse gebouw dat ter beschikking werd gesteld aan de kerk in Santiago de Compostella.


Alle sessies van de synode werden gehouden in de grote aula van het klooster San Martín Pinario. Tijdens de synode werd een voorstel voor een vijfjarig pastoraal groeiplan goedgekeurd, dat een reeks stappen en besluiten omvat om samen met de Portugese ‘Lusitaanse’ kerk een provincie van de Anglicaanse gemeenschap te vormen. Over groeien gesproken: het aantal gemeentes of parochies groeit, want waar vier of vijf in Zijn Naam tezamen komen, wordt wel een nieuwe gemeente gesticht.

De hoofdlezing werd gehouden door ds. Rivera, die het ‘groeiparadigma’ van de kerk van Puerto Rico uitlegde, aangevuld met de ervaring in Cuba, die werd gepresenteerd door Don José Bringas. Alle rapporten van de parochies en delegaties werden gedeeld en er werd een nieuwe Permanente Commissie gekozen, die de kerk de komende twee jaar zal besturen.

De aanwezigenvonden i.h.a. dat deze synode een van de meest vruchtbare en gezegende was van de afgelopen 30 jaar. ‘We danken God en blijven vragen om Zijn hulp en leiding’.


Scholen 

El Porvenir

Het Porvenir (De Toekomst) is altijd méér dan een schoolgebouw (en woonhuis van de familie Fliedner) geweest: in de Aula vindt men men sinds jaar en dag ook de ‘Iglesia de Cristo’.

‘Ik ben de weg, de waarheid en het leven’, stond er op het grote bord,  zichtbaar aan de weg.

Met vereende krachten haalden predikant en hulpen het bord onlangs weg. Er kwam nu binnen het hek een wat bescheidener bord voor in de plaats, in de ‘huisstijl’ van de IEE en meer passend bij deze tijd, en vooral ook niet zo kwetsbaar voor langskomende kwajongens met spuitbussen. Weer een klus geklaard!

Dus als u op zondagmorgen in Madrid om elf uur naar de kerk wilt gaan, weet u waar u naar uit moet kijken! Calle Bravo Murillo 85. Metro Cuatro Caminos 28003 Madrid.

U bent zeer welkom!



Een internationale stagiaire.

Een stagiaire van de beroepsopleiding in Kaiserswerth (Duitland) aan het werk in El Porvenir te Madrid.

De scholen van de F.F.F. in Madrid worden meer internationaal. Er is al een moedertaalassistente en nu is er ook een stagiaire vanuit Kaiserswerth. Ze heet Juliana en loopt  sinds begin april in El Porvenir stage in de kleuterschool. Dat stagiaires van onderwijsinstellingen met een pionierskarakter zoals de Kaiserswerther Diakonie in Madrid meewerken, is een grote verrijking voor de school. Een samenwerkingsovereenkomst tussen de F.F.F. en de beroepsopleiding Kaiserswerth maken dit mogelijk. Zo worden historische relaties opnieuw aangeknoopt.  Fritz Fliedner kwam in 1870 immers vanuit Kaiserswerth naar Madrid.


19 juni 2024. Alle eindexamenleerlingen EVAU zijn tot ieders vreugde geslaagd! Het toelatingsexamen tot de universiteit (PAU Selectividad) / EVAU of EBAU) is qua niveau te vergelijken met ons VWO-diploma.
(Zie:
Berichtenblad 96, zomer 2023)

Ook de leerlingen van verplichte middenschool hebben niet alleen een punt gezet achter het schooljaar 23/24, maar ze hebben ook de diploma-uitreiking met hun 4e ESO klasgenoten gevierd. Het was een geweldige en super leuke avond gepresenteerd door de docent en tutor Chema Flores en de student Ginebra Castro. Ze zijn superblij dat ze hun dromen hebben verwezenlijkt en dat ze konden rekenen op deze superschool die hen al die jaren heeft begeleid. Heel hartelijk bedankt! schrijven ze.


Boekpresentatie in de aula van de Porvenir School.  

Op 11 april 2024 werd er in de Aula van het Porvenir door de schrijver Mario Escobar een lezing gehouden, waarin enkele aspecten van de geschiedenis van het Porvenir en de Burgeroorlog werden besproken, naar aanleiding van de historische roman "La librera de Madrid" (De Boekverkoopster van Madrid) over de fictieve figuur van een Duitse vrouw die aan het begin van de Burgeroorlog in de Spaanse hoofdstad woonde en er een boekwinkel opende.

De roman vertelt het verhaal van 1936 tot na oorlogsperiode en de tijd van het Franco-regime en speelt zich af op echte locaties zoals de Porvenir School of de ‘Librería Nacional y Extranjera’ (later de Boekhandel Calatrava), waar de auteur Mario Escobar zelf bleef veel tijd doorbracht zich te laten inspireren.
Overigens was de vrouw waarover het ging niet zo erg fictief, want het boek vertelt in wezen het verhaal van Irma, (Irmgard Karoline Auguste geb. 11 Mei 1922) de jongste zus van Elfriede Fliedner!
 

De avond werd ingeleid door het voormalig hoofd van de school: Daniel Casado.

________________________________________________

Poblenou (wijk van Barcelona, vroeger een plaatsje)

Deze foto komt uit 1900 en heet: ‘Protestantse scholen in de Passeig de Triomf’. Het is een beeld van 150 jaar dienstbaarheid in de buurt staat er bij, in een expositie over de wijk.

  Sinds 1874 hebben in Poble Nou Protestanten hun best gedaan voor mensen die tot de minder bedeelden hoorden. Scholing was altijd al hét middel om mensen de gelegenheid te geven om ooit zélf het Woord van God te kunnen lezen en begrijpen.
Met weinig middelen werd er heel veel tot stand gebracht!
In 1927 kwam er zelfs een echt kerkgebouw! Bij de inwijding tellen we zo’n 90 mensen, waaronder vrij wat kinderen. Het werk ging door, de gemeente bestaat nog.


Spanje

 Leeftijd

 Om in aanmerking te komen voor een door de overheid gefinancierde plaats in een verzorgingshuis, moet men op papier de leeftijd van 65 jaar hebben bereikt.
Echter, het is normaal dat men dan nog bijna twee decennia moet wachten voordat men
toegelaten wordt, aangezien de gemiddelde leeftijd van binnenkomst in Spaanse verzorgingshuizen rond de 82 jaar ligt.

In Bet-San (Barcelona - een huis van de IEE) was begin augustus nog enige ruimte!
Daar wordt ook veel gedaan aan extra activiteiten…


Corona Spanje

Ook in Spanje gaat het virus nog / weer rond. Net als hier zijn mensen gemakkelijk en slordig geworden, en juist waar veel mensen bij elkaar komen, is het oppassen geblazen.

Overigens houden de meeste kerken (van de I.E.E.) zich stricter aan de regels wat betreft hygiëne dan de rest van de maatschappij; met name bij vieren van het Avondmaal zijn in veel gemeenten de gewoonten als aparte bekertjes, en aparte stukjes brood of kleine matzes nu ingeburgerd.


Hulp

 Ook als we er nu geen foto’s of verhalen bij plaatsen, (de website van de I.E.E. wordt bijgewerkt, en daar nemen ze ruim de tijd voor) blijven deze gemeenten onverminderd actief bij het verlenen van hulp aan mensen die dat nodig hebben. Kleren, huisraad, voedsel vinden gretig aftrek. Er is altijd meer vraag dan aanbod. Dankzij vriendelijke vrijwilligers komt de hulp waar die nodig is. Het gaat door!


Postzegels

 De postzegels waren op, dus besloten we nog maar eens nieuwe te bestellen. Van het zelfde plaatje maakte Postnl sterkere kleuren. Links de oude, rechts de nieuwe postzegels.


Gedicht en hartekreet

Déjanos ver tu luz
Dios del cielo y de la tierra,
Padre y Madre de la humanidad,
déjanos ver tu Luz      
cuando la noche del dolor y de la injusticia,
la oscuridad del miedo y de la muerte,
las sombras de la violencia y de la opresión,
amenazan la paz que en Cristo nos regalaste
como anticipo de un Reino nuevo
que aun no aprendimos a construir.
Dios de la ternura sin tiempo,
que en la suavidad de tu espíritu      
abrazas a tus hijos e hijas,
ayúdanos a vivir en tu Amor     
cuando el odio y la intolerancia,
el
desencuentro y la falta de sensibilidad,
el desprecio y la venganza,
marchitan a diario la Vida
que en Cristo nos concediste
como signo de un jardín
de hermandad y de armonía
que aún espera ser descubierto.
Dios, que te mueves   
en la brisa que atraviesa los tiempos,
sopla en mi tiempo, en este tiempo, hoy,
aquel soplo que abre los ojos
y que ayuda a descubrir
lo que aún no hemos descubierto,
aquel soplo que impulsa corazones y manos
para construir lo que aún no hemos construido,
aquel soplo que permite presentir
en la noche más oscura la luz de tu presencia
y en el cansancio de nuestras luchas
tu cariño y compañía eterna.

Gerardo Carlos C. Oberman  (Een Argentijnense Nederlander!)

Laat ons uw licht zien,
God van hemel en aarde,
Vader en Moeder der mensheid,
laat ons uw licht zien
als de nacht van pijn en onrecht,
de duisternis van angst en dood,
de schaduwen van geweld en onderdrukking,
de vrede bedreigen die U ons in Christus hebt geschonken
als een proeve van een nieuw Koninkrijk
dat wij nog steeds niet leerden bouwen.
God van tijdloze tederheid,
die in de zoetheid van uw geest
uw zonen en dochters omhelst,
help ons om in uw liefde te leven  
wanneer haat en onverdraagzaamheid,
onenigheid en ongevoeligheid,
minachting en wraak,
dag aan dag het leven doen verdorren
dat u aan ons in Christus schonk
als teken van een tuin
van broederschap en harmonie
die nog steeds hoopt te worden ontdekt.
God, U, die beweegt in de bries
die door de tijden heen gaat,
waai in mijn tijd, in deze tijd, waai nu,
die adem die de ogen opent
en helpt om te ontdekken
wat wij nog niet hebben ontdekt,
die adem die harten en handen drijft
om te bouwen wat we nog niet hebben gebouwd,
die adem die ons in staat stelt om in
de donkerste nacht het licht te voorvoelen
van uw aanwezigheid,
en uw genegenheid en altijd durende gezelschap
in ons vermoeiende geworstel.