Berichtenblad 92 / 28 Zomer 2021
Dit toont ons allereerste Berichtenblad met de
naam: Het Evangelie in Spanje! Een folder, noemden
ze het toen.
Deze oproep ging vergezeld van een 'blaadje' met informatie over wat er in
Spanje gebeurde.
Jammer genoeg heb ik daar de hand niet op kunnen leggen.
Een deel van ons archief is door oorlogshandelingen verloren gegaan. (GVvH)
Hier
staat:
1869
M.,
Wij
nemen de vrijheid U hierbij het eerste nummer te zenden van
"Het Evangelie in Spanje", waarvan de inhoud reeds in de Heraut
gedrukt geweest is. Ten einde echter niets onbeproefd te laten,
om overal en bij allen de belangstelling op te wekken in het
heerlijke werk Gods in Spanje, hebben wij het voornemen om
van tijd tot tijd blaadjes, soortgelijke mededeelingen als de nevengaan-
de bevattende, uit te geven, en veroorloven wij ons U dezen
Jaargang gratis aan te bieden; U tevens beleefdelijk uitnodigende,
tot de verspreiding daarvan mede te werken, en aan de derde on-
dergeteekende te berichten, of het uwe begeerte is om meer van
deze blaadjes te ontvangen, die alsdan zullen berekend worden
tegen f 0,50 per jaargang van twaalf nummers.
Dr. A. CAPADOSE.
J. W. VAN LOON.
Jonkvr. C. VAN LOON.
Heerengracht 402, Amsterdam
's
Hage en Amsterdam,
Julij 1869.
Colofon:
Het Berichtenblad is een uitgave van het bestuur van de Nederlandse Stichting ‘Het Evangelie in Spanje’ die beoogt de zaak van het Evangelie in Spanje - in nauw overleg met de Spaanse Evangelische kerken zelf - vanuit de wijde kring der Nederlandse Protestantse kerken naar beste krachten te bevorderen.
Eindredactie:
G.A. Voerman - van Haselen
Geertebolwerk 25 3511 XA Utrecht
info@evangelie-in-spanje.nl
website:
www.evangelie-in-spanje.nl
RSIN 8075.13.507
MEDEDELINGEN VAN DE ADMINISTRATIE
Vriendelijk
verzoeken wij u adreswijzigingen door te geven aan:
Geertebolwerk 25, 3511 XA Utrecht.
Voor uw medewerking zeggen wij u hartelijk dank.
BIJDRAGEN
Bijdragen voor ons werk onder vermelding van bestemming zien wij graag tegemoet op bankrekening
NL 08 FVLB 02 26 11 07 53 t.n.v. ‘Het Evangelie in Spanje’ te Zeist,
liefst
met vermelding: algemeen of: pensioenen.
Inhoud
Gebedsweek voor de eenheid van de Christenen 2021
Dat
willen we dit keer inhalen, o.a. door een paar voorbeelden van de
correspondentie ‘uit de oude doos’ van de beginjaren, waarvan we enkele
brieven nog in ons bezit hebben, en die ons ontroeren door de oprechte en op God
gerichte zorg voor onze broeders en zusters in Spanje… Verder wat kleine
stukjes nieuws uit Protestants Spanje. Niet alleen zorgelijk, maar ook smakelijk
nieuws.
Onze Penningmeester deelt zijn ervaringen, en wij vragen u dringend nog eens uit
te kijken naar mensen die ons op de een of andere manier willen helpen om het
werk voort te zetten.
‘Somos quatros gatos’ zouden de Spanjaarden zeggen, (letterlijk: we
zijn met vier katten) d.i. ‘we zijn maar met weinigen’… maar die vier
halen we nu niet eens!
Het Pinksterfeest hebben we net achter de rug, en al konden we niet uit volle borst zingen in de kerk, waar we via de televisie of de radio de kerkdiensten meebeleefden, konden we dat wel!
Wij zijn nog vrij om dat te doen, en in die vrijheid mogen we stilstaan bij de miljoenen die nu en in het verleden die vrijheid missen of misten. We zien in de brieven, die verderop worden aangehaald, hoe de Spanjaarden vervolgd konden worden om hun geloof, en we danken God dat dit theoretisch niet meer zo is.
We mogen onze zusters en broeders in gebed en met giften blijven steunen, ze hebben het nog steeds nodig, maar de Geest vuurt ons aan om ook al die andere christenen, over heel de wereld, in ons hart te gedenken, en misschien kunnen we wel hun lofzang en hun gebed overnemen.
‘Opdat de lof U toegezongen op aard’ nooit onderbroken wordt’.
Zo kunnen we veel voor elkaar betekenen! God zegene u allen.
Uit
de nalatenschap van Jhr. Dr. M. F. Van Lennep ontvingen wij een map met oude
brieven, brieven uit de eerste jaren van ons bestaan. Ze zijn nog niet allemaal
gescand en ontcijferd, maar ze geven een ontroerend inkijkje in de problemen en
uitdagingen waarvoor onze voorgangers zich gesteld zagen. Het was een Europees
gebeuren, de post was niet erg snel, men reisde voornamelijk met paard en koets.
Treinen kwamen halverwege de 19e eeuw ook over de grenzen, maar er
moest veelvuldig overgestapt worden. Geen sinecure. Lange trajecten legde men
vaak per schip af. Ook binnen Europa. En ach… een kaartje naar Spanje kan er
ook nu nog drie weken tot een maand over doen, aldus onze ervaring.
In
de hier afgebeelde brief gaat het om de aanschaf van een pers, omdat de
religieuze literatuur, waar de mensen in Spanje zo naar snakken, alleen maar illegaal
gedrukt kan worden…
We
laten u een drietal brieven lezen, vertaald uit het Frans, want chique mensen
correspondeerden in die taal, en de secretaris van het Comité, dat in 1869 een
eerste rondschrijven stuurde, zie de omslag, woonde in Parijs…
Het Comité
werd in 1871 een Vereniging. Dus ja… sinds wanneer we nu precies bestaan?
Het
was, zoals u kunt lezen, gegrond op een vurig verlangen om te helpen, maar geen
gelopen race!
Wij laten u graag wat meelezen.
Parijs 19 october 1869
Mijnheer en beminde broeder
Uw brief van de 14e met bijbehorende wissel voor ons, met kenmerk Parijs, van fl. 1296,43. ten behoeve van het werk van de Spaanse Evangelisatie is ons tot steun geweest.
Wij zijn u er zeer dankbaar voor, lieve broeder, evenals alle dierbare vrienden uit Utrecht & Amsterdam wier namen u ons geeft & die vast ons plan wel willen blijven steunen, zoals u dat hebt gedaan. Ongetwijfeld brengt dit plan moeilijkheden mee, maar zoals Italië, Ierland & België op dit moment voor christenen reden tot vreugde zijn, zijn, zal Spanje en misschien nog wel meer landen, daarvan zijn we overtuigd, ook zijn dag van vreugde en triomf hebben: Die heeft God er (al) voor vastgelegd!
Laten wij in de tussentijd – even los van onze sympathieën voor Italië – , met hetzelfde doorzettingsvermogen en hetzelfde geloof werken ten gunste van haar arme zus Spanje.
Het belangrijkste, lijkt ons, is om in dergelijke zaken te werken zonder ongeduld, strevend om voortdurend door het gebed te gaan op de wegen en volgens de wil van de Heer!
Zoals we dr. Capadoce schreven, is ons jaar slecht geweest en een beproeving. De agent die we in Santander hadden gestationeerd, heeft, hoewel hij als goed was aanbevolen door onze Spaanse broeders, absoluut niet voldaan aan onze verwachting, en na 10 maanden van uitgaven en mislukte pogingen, was het ons noodzakelijk om afscheid van hem te nemen.
In elk geval veroorloven de recente informaties ons hier aan toe te voegen dat wij hopen dat God, uit deze gedeeltelijke mislukking – (iets) zal putten (voor) het algemene belang van het werk: de aanwezigheid van onze agent in het noorden van Spanje heeft ons in contact gebracht met enkele mannen die toegewijd zijn aan de Zaak van het Evangelie, zodat, zelfs als ons comité het niet opportuun zou vinden om een andere agent in deze streken te plaatsen, wij op zijn minst in staat zullen zijn om het werk van deze dierbare vrienden nuttig te hulp te schieten.
In het zuiden is de situatie op dit moment ongelukkig: niet alleen ons werk maar dat van alle andere Vereenigingen is hevig in de problemen geraakt door politieke gebeurtenissen, waarna een groot aantal mensen, die min of meer verdacht worden van religieuze onafhankelijkheid, zijn gearresteerd en gevangengezet. De waakzaamheid van de kerkelijke politie is zo groot geworden, dat al onze vrienden hebben besloten om zich absoluut nergens mee te bemoeien; maar zonder daardoor de moed te verliezen, en alleen maar te wachten tot de storm voorbij is.
Uiteindelijk kreeg zelfs de Franse autoriteit in Bayonne een vrij aanzienlijke partij boeken in handen, gedrukt in de Spaanse taal, die we in deze stad hadden gedrukt en we zijn nog steeds tevergeefs in een proces met het departement verwikkeld, om ze te laten exporteren.
En toch wilde God ons, naast vele redenen tot droefheid, telkens weer betuigen dat Hij ons niet in de steek liet: de Oostelijke provincies, die tot dan toe bijzonder meer gesloten leken voor pogingen tot evangelisatie, werden plotseling wakker.
Een van onze broeders schrijft ons: ‘ik keerde terug naar M. waar ik meer dan 80 bekeerlingen vond, die energiek vochten tegen de oppositie en de vervolgingen door de geestelijkheid!...
Er is een goed georganiseerde commissie! .....’
Wat betreft de werknemer die we hebben verloren, we gaan hem op de 1e dag (= zodra mogelijk) vervangen door een jongeman, die zich meerdere jaren geleden heeft bekeerd en die volgens verschillende informaties en de nadrukkelijke garanties van de heer Ruet (deze Spaanse predikant van Gibraltar die hem al aan het werk heeft gezien) de Zaak van het Evangelie al bewijzen heeft geleverd van de grootste trouw.
Alleen zijn we van plan om hem, in plaats van hem in een kleine plaats te plaatsen waar de bewaking van de politie oneindig veel actiever is, midden in een groot bevolkingscentrum (aan te stellen) waar nog veel elementen van evangelisatie zijn blijven bestaan, en waar de invloed van zijn werk zich verder kan verspreiden.
Ten slotte wat betreft Bordeaux, het kleine werk dat daar onder de Spanjaarden wordt gedaan, wordt geconsolideerd en het vordert elke dag. De tot nu toe bereikte resultaten zijn buitengewoon verheugend.
Dus we komen u, lieve broeder, u en al onze andere vrienden in Holland, vragen ons niet in de steek te laten.
We hebben een constante en op de een of andere manier gewisse hulp nodig, opdat, als we nieuwe banen creëren, als we nieuwe werknemers aannemen (en die hèbben we nodig, helaas, een heel ander aantal dan degenen die we hebben,) wij niet worden weerhouden door de pijnlijke angst hen later weer in de steek te moeten laten!
Verleen ons vooral, lieve broeders, de hulp van uw gebeden en aanvaard opnieuw de uiting van onze dankbaarheid, & de verzekering van onze oprechte genegenheid in J.C.
Voor het Comité & namens hen
L Roussel Secretaris
We verwachten in de eerste dagen van november in Parijs een ontmoeting te kunnen hebben met de heren predikanten Nogaret uit Bayonne & Frossard, onze moedige missionaris van vorig jaar, om te beraadslagen over de zaken van Spanje! ...
Moge
de Heer meer dan ooit bij ons zijn door Zijn geest!
Mijnheer Van Loon, advocaat te Amsterdam.
Mijnheer, en zeer geëerde broeder.
We hebben het voorrecht gehad Uw brief van de 17de dezer te ontvangen, en we willen U heel bijzonder danken voor de zo sympathieke en zo hartelijke getuigenissen die deze brief ons overbrengt, zowel voor ons zelf als voor dit dierbare werk voor Spanje dat God ons gegeven heeft om ons mee bezig te houden. Het is inderdaad diep droevig, zoals U zegt, te bedenken dat in de 19de eeuw, en in dit zo mooie en ook zo grote land de belijdenis van de Naam van Jezus en van Zijn evangelie een misdaad is, die (mensen) blootstelt aan en leidt naar de dood; ook zonder door te willen dringen in de ondoorgrondelijke doelen die de Heer met dit onfortuinlijke land voorheeft, is het onmogelijk om zich, bij zoveel ellende van ongeloof en afgoderij, niet gedrongen te voelen op zijn minst een broederhand uit te steken, (die) nuttig (zou kunnen zijn) voor een zeker aantal bevoorrechte zielen met een voorbewerkt geweten die, zonder zich daar wellicht zelf van bewust te zijn, in Spanje snakken naar de kennis van de waarheid van Jezus Christus maar tegelijkertijd geconfronteerd worden met zulke materiële en gouvernementele problemen die dit werk ondervindt… Waar we allemaal vooral behoefte aan hebben dat is - bidden tot de Heer om ons te hulp te komen, dat is om Hem constant te vragen om zelf barrières te slechten en om de zielen geschikt te maken om toegang te krijgen tot Zijn woord
Overigens, waarde broeder, hier zijn de belangrijkste dingen die zijn
voorgevallen sinds onze laatste circulaire: een ernstige gebeurtenis heeft
momenteel ons werk in Bayonne onderbroken en heeft ons eens te meer getoond dat
de wegen van God niet onze wegen zijn: mijnheer P., onze vertegenwoordiger in
deze stad, heeft een aneurysma in het hart gekregen, waarvoor de kiem is gelegd
op de dag (waarop hij) het bericht (kreeg) van zijn vriend en goede beschermer
kolonel Serra.
Op advies van de dokter moest hij onmiddellijk terugkeren naar zijn
geboorteland, en zonder dat het hem ook maar mogelijk was geweest, zoals we
eerst hadden gepland, om langs zijn route in verschillende Spaanse steden te
verblijven waar hij voor ons relaties zou hebben aangegaan.
Wij weten nu dat hij in Sevilla is aangekomen, en de bedoeling van het Comité
(als de Heer ons zo genadig is de heer P. voldoende gezondheid te doen houden
dat hij kan werken) is het om hem in onze dienst te houden, om hem midden tussen
zijn landgenoten het Evangelisatiewerk te doen continueren, dat hij in Frankrijk
zo goed was begonnen.
Ook
al was het vertrek van de heer P. aanvankelijk wat penibel voor ons, nu hebben
we er het vaste vertrouwen in dat God deze beproeving ten goede zal keren.
1e om de persoonlijke en talrijke relaties die de heer P.
heeft in de religieuze partij in Andalusië, en omdat, aan de andere kant, het
belang van zijn werk in Bayonne aanzienlijk verminderd was, nadat door laatste
amnestiewet een groot aantal Spaanse politieke vluchtelingen terug mochten keren
naar hun land.
En nu, beste broeder, als u ons vraagt de resultaten van het verblijf van
mijnheer P. te Bayonne nauwkeurig te omschrijven, dan denken we u zonder
illusies te kunnen antwoorden, waarbij we u verzoeken van uw kant rekening te
houden met de obstakels die de Franse politie heeft opgeworpen, en met alle
voorbehouden die mijnheer P. in acht moest nemen: Dat hij het Evangelie aan
meerdere (personen) heeft verkondigd, waarvan enkelen hem hebben weerstaan en
anderen (het) met vreugde hebben ontvangen, getuige de waarde die ze gehecht
hebben aan zijn onderrichtingen. Wat uitgesproken bekeringen betreft kennen we
er maar twee: die van mijnheer G. een timmerman in Bayonne en die van Matheo
Collido, een vurige jonge Spanjaard, wien God zozeer heeft ge-opend voor de
kennis van het Evangelie dat mijnheer Nogaret, predikant in Bayonne, hem later
zelfs geschikt achtte om te evangeliseren. Die Caullido is inderdaad door enkele
christelijke vrienden aan het werk gezet in een dergelijke activiteit en we
hebben over hem zeer voortreffelijke inlichtingen ontvangen.
`Kortom,
het meest saillante resultaat van het verblijf van de heer P. in Bayonne is
wellicht de vooruitgang die de Heer heeft bereikt in het geestelijk leven van
deze broeder zelf, die zijn geest helemaal heeft gericht op de christelijke
leer, en de gevolgen van het geloof, terwijl hij tot dan in alles leek op bijna
alle Spaanse christenen, alleen maar bezig met controverse(s) en die toen
eindelijk inzag wat een geweldige afgrond er moet bestaan tussen de politieke
bedenksels en de ware zoektocht naar het Heil.
Ah, wel, goede broeder, het is met deze gedachten dat mijnheer P. teruggekeerd
is naar Spanje. Op de momenten dat hij het zwaarst ziek was, vroeg hij alleen
maar om deze genade aan de Heer dat Hij hem, alvorens hem bij Zich te halen, zou
toestaan de broeders in Spanje alle goede dingen die hij in Frankrijk had
geleefd, te gaan verkondigen.
“Nooit”, voegt mijnheer Nogaret toe, “heb ik zoveel energie gekoppeld gezien aan zoveel vriendelijkheid en zoveel Godsvertrouwen.”
In het zicht van deze feiten vraagt het comité zich op dit moment af, of het niet gepast zou zijn (helemaal in verband met mijnheer P. in Sevilla) een nieuwe werknemer te laten komen naar Bayonne, en na die tweede een derde, als onze middelen het ons zouden toestaan, speciaal om hen onder de geestelijke leiding van de heer Nogaret te stellen, om ze vervolgens een voor een naar Spanje te sturen, als ze eenmaal voldoende beproefd zijn in de ware kennis van de Schriften. Deze maatregel zou op dit moment des te beter uitkomen, omdat er in Spanje meerdere van onze broeders zijn, die het slachtoffer zijn van de laatste vervolgingen, en die daar perfect toe in staat zijn, en die niet liever zouden willen, daar zijn we van overtuigd, dan zich ons ten dienste te stellen in een dergelijk werk. – Mijnheer dominee Nogaret, die van plan is zeer binnenkort in Parijs te arriveren, zal ons hiertoe van zijn kant goede raad geven en van uw kant willen wij u vragen of u en uw vrienden zo vriendelijk wilt zijn uw gebeden bij de onze te voegen, opdat God ons heel in het bijzonder in deze belangrijke beslissing moge verlichten.
Overigens, moeten we u zeggen, beste broeder, dat uw laatste brief en al
die sympathie van de kant van onze broeders in Holland waarvan die getuigt, ons
machtig heeft bemoedigd.
Klaarblijkelijk wil God ons werk niet in de steek laten, omdat hij vrienden
zoals u vrienden zoals u opwekt! Ja, zo het de Here behaagt zullen wij later nog
een groter aantal werkers hebben.
We zullen op een praktische manier terugkomen op de kwestie van de religieuze indrukken, die wij door onze geringe middelen tot nu toe hebben moeten uitstellen; en misschien is ook de door God zelf voorbereide dag niet ver weg waarop Spanje, moe van al zijn strijd, eindelijk zal begrijpen dat het Evangelie alleen in staat is om het die rust te geven en die ware vrijheid die het tevergeefs zoekt te midden van de revoluties van partij I…
Kortom, beste broeder, we hebben op dit moment het bedrag, dat u zo vriendelijk bent geweest om voor ons te collecteren en dat u ons zo royaal ter beschikking wilt stellen, niet heel direct nodig. We geven er de voorkeur aan om het in uw handen in reserve te weten, vooral in de hoop dat het in de zegen van God zal toenemen, terwijl u voortgaat met uw hulp en al uw goede toewijding aan ons werk.
In ieder geval blijve het duidelijk, dat wij geen contact met u zullen opnemen, zonder dat u ons ten aanzien hiervan opnieuw officieel schriftelijke toestemming geeft.
Accepteer alstublieft onze bijzondere dankbaarheid voor wat u hebt gedaan en voor wat u verder nog voor ons wilt doen en ontvang tegelijkertijd de levendige zekerheid van onze zeer toegewijde en aanhankelijke gevoelens in Jezus.Christus.
Voor
en namens het Comité
L. Roussel
Secretaris
Dwars aan de zijkant: De heren predikanten Fisch en Valettes waren zeer gevoelig voor de goede herinnering die U (aan hen) had.
Een paar jaar later (vermoedelijk 6 november 1905) voegt het Comité zich
bij andere Protestanten in Europa in een brief aan koning Alonso XIII.
We hebben er een paar kladjes van, en daarin zien we hoe men geworsteld heeft
met de juiste formulering.
Mijnheer
Het Centraal Bestuur van de Protestantse Unie, die driehonderdduizend Duitse
Protestantse christenen vertegenwoordigt, spreekt zijn erkentelijkheid uit aan
Uwe Majesteit voor de verzeke-ring, die de toenmalige voorzitter van de Raad van
Predikanten van Uwe Majesteit op 18 mei van dit jaar aan onze broeders in het
geloof in Spanje heeft gegeven, dat de door de grondwet aan Protestanten
beloofde tolerantie niet zou worden geschonden, en dankt voor Uwe Majesteits
verklaring om zich te houden aan het Sandhurst-akkoord, dat is ondertekend door
uw verheven vader (R.I.P.)
Onze Spaanse geloofsgenoten danken God voor de tolerantie die de grondwet hen
toekent, ook al hebben ze in katholiek Spanje niet de religieuze vrijheid die
katholieken in evangelische landen genieten, en bidden elke zondag in alle
gebouwen die toegewijd zijn aan de eredienst aan God, voor Uwe Majesteit en uw
regering.
Heel pijnlijk is het dat in het Spaanse leger een Protestant
zijn geloof niet kan beoefenen, en in alle gebieden van de Protestantse wereld
heeft het een uiterst pijnlijke indruk gemaakt dat een gehoorzaam onderdaan van
Uwe Majesteit is veroordeeld tot zes maanden en een dag in de gevangenis, toen
hij, verplicht om de mis bij te wonen, niet kon knielen bij het opheffen van de
hostie, omdat zijn geweten het hem verbood.
Het zij verre van ons om ons te
willen mengen in zaken van de binnenlandse politiek van Spanje, maar wanneer een
lid van de Protestantse Christelijke kerk, die over de hele wereld is verspreid,
lijdt, lijden alle leden gelijkelijk.
We volgen slechts het voorbeeld van koningin Isabella van Pruisen, (R.I.P.) die, toen er in Spanje geen religieuze tolerantie was, effectief bemiddelde namens haar broeders in het geloof, bij de grootmoeder van Uwe Majesteit, Koningin Isabella II van Spanje (R.I.P.), - toen zij er bij Hare Majesteit voor pleitte dat deze zo vriendelijk zou willen zijn om de vrije uitoefening van hun geloof toe te staan aan de officieren en cadetten van het leger en van de Spaanse marine.
Wij sluiten ons met onze petitie aan bij die van Spaanse Protestanten, (met de
woorden die) onze grote dichter Schiller in de mond van de Markies van Posa
legt: Heer, geef ons gewetensvrijheid!
Aan de voeten van Uwe Majesteit, wien God vele jaren moge behoeden.
In een ander handschrift: Bericht dat het Centraal Bestuur van de Protestantse Unie in Duits-land heeft gericht aan Zijne Majesteit de Koning. Kennelijk is het bericht ook verschenen in verschillende kranten!
....................................................................................................................................................................................................................
Alfonso León Fernando María Jaime Isidro
Pascual Antonio de Borbón y Habsburgo-Lorena) (Madrid, 17 mei 1886 — Rome, 28 februari 1941) was vanaf zijn
geboorte tot 1931 de koning van Spanje.
Zijn moeder ging hem voor als koningin-regentes van Spanje.
Zijn vader, Alfonso
XII, was koning van Spanje van 1875 tot diens plotselinge dood in 1885.
Zijn grootmoeder is koningin
Isabella II. Alfonso XIII is de overgrootvader van
koning Felipe VI van Spanje.
(Bron: Wikipedia)
Tot slot een stuk
dat in verschillende kerk(elijke)bladen
verscheen op 31 october 1896:
Eene Protestantse Hoogeschool te Madrid.
In
1868 werd Spanje, het land der inquisitie, dat tot hiertoe hermetisch gesloten
was voor het Evangelie, plotseling voor onzen arbeid geopend. De oogst was
groot; de arbeiders weinige.
Dus waren twee zaken heel duidelijk: ten eerste, dat er arbeiders gevormd
moesten worden; ten tweede, dat deze arbeiders Spanjaarden moesten zijn. Vandaar
de noodzakelijkheid van een opleidingsschool.
Zoo hebben wij ons, te midden van veel moeilijkheden, bijna geheel met opvoedingswerk bezig gehouden; en dit werk is zeer gezegend geweest. Nagenoeg al onze Spaansche leeraars en medewerkers zijn gevormd in onze scholen. Maar ons gebouw was te klein, en te armoedig; wij konden niet verwachten, dat Spaansche families van de hoogere standen hunne kinderen zouden zenden. Zoo wordt het duidelijk, dat wij een beter gebouw noodig hadden, en om de zaak te beter te doen slagen, meenden wij dat er een kostschool van gemaakt moest worden, waar wij met een vijftig leerlingen konden wonen. Maar wie zou ons een huis geven in dit duurste gedeelte van Madrid, waar de grond alléén tusschen de 50 en 60 duizend gulden moest kosten?
God heeft het gedaan!
De portier van het huis, waarvan wij de tweede verdieping in huur hadden, was nogal verbitterd op “die protestanten”; zijne vrouw zette altijd een gezicht als azijn, zijne zuster keek zoo mogelijk nog zuurder. Ik had aan de dienstboden, aan de kinderen, aan mijne vrouw gezegd: ‘gij moet ze groeten.’ ‘Maar zij groeten nooit terug!’ ‘Juist daarom; wij zullen zien wie dit het langst volhoudt.’
Hij hield het vier jaren uit. Toen werd hijzelf vriendelijk.
Eens op een morgen waren drie mannen uit Santander, die grond geërfd hadden, juist met den portier in gesprek, toen ik voorbijkwam. Zes weken geleden zou hij mij niet gegroet hebben, maar nu zeide hij vriendelijk:
“Don Frederico! verlangt gij niet grond te kopen? Ga dan met deze heeren mede!” Juist op dat oogenblik kwam een bode, die mij zeide dat de samenkomst, waarheen ik op weg was, was uitgesteld. Wanneer deze bediende vijf minuten vroeger gekomen was, zou hij mij boven gevonden hebben; ik zou niet haar beneden zijn gegaan, en had nooit van dezen grond gehoord!
Nu ging ik met hen mede, en zag de ligging; een mooi stuk grond: ongeveer 1800 vierk. meter; voor dat deel van de stad heel goedkoop: ruim ƒ21.000.
Ik had dit geld niet; maar zie in die week was juist een hypotheek afgelost, groot ƒ 12.000, waarmede wij verlegen waren geweest, wij kortzichtige menschen! Ik bood die som; maar de eigenaars werden kwaad. Welnu, zeide ik, dit bod doe ik niet langer gestand dan tot het einde van dit kwartaal; dan moet ik voor dit geld andere bestemming zoeken.
Het was de 2de Februari. Den 31sten Maart kwamen zij terug. Niemand had hun méér geboden; ik kocht het voor ƒ 12.000. Veertien dagen later kwam een man mij ƒ 21.000 voor ditzelfde stuk grond bieden, maar ik weigerde het. Ik wist nu, dat God het mij voor Zijn werk had gegeven.
Allermerkwaardigst waren verder de leidingen Gods, waardoor aangrenzende stukken ons eigendom werden, terwijl de Staat later voor een stuk grond, dat mij ƒ 3000 gekost had, ƒ 35.000 betaalde, waardoor wij al de rest vrij kregen, en nog ƒ 3000 overhielden. Onze God is een verrassend God.
Nu moesten wij een architect hebben, maar zoo heel gemakkelijk ging dat niet, want toen wij er een hadden, zond hij ons plotseling de boodschap: hij verlangde geen protestantsche school te bouwen.
Maar de Heer heeft er ons toch een doen vinden.
Ongeloofelijk veel moeite heeft het gekost om toestemming voor het bouwen te krijgen. En daarna: nauwelijks waren wij begonnen, of ons werd verboden voort te gaan. De aartsbisschop, de nuntius, zelfs Kardinaal Rampolla, secretaris van den Paus, bemoeiden er zich mede; de nuntius bezocht onzen gezant en den eerste minister, en de Kardinaal schreef uit naam van den Paus aan de Koningin. Alles om ons te verhinderen. Nu had men deze verandering in het plan, dan weer een andere en zoo hield men ons zeven lange maanden op; maar ten slotte waren de moeilijkheden overwonnen en nu is het gebouw half af.
God zal ons ook verder helpen.
De kosten van bouwen zijn op ƒ 120.000 berekend; daarvan zijn al 70 duizend bijeen, dus de grootste helft; en wij vertrouwen, dat de rest ook komen zal uit de hand van denzelfden God, die ons tot hiertoe zoo wonderbaar geholpen heeft. Maar wij wenden ons ook tot die vrienden, die willig zijn om aan dit goede werk mede te doen; want een goed werk is het, een centrum van protestantsche opvoeding te stichten in het land der inquisitie.
FRITZ FLIEDNER
Predikant te Madrid.
In Mei van het aanstaande jaar hoopt Ds. Fliedner het Protestantsche Seminarie in Madrid in te wijden. Zijn er onder de lezers van den Kerkbode, die zich opgewekt gevoelen om mede te helpen, dat dit doel bereikt worde? Ondergeteekenden zijn van harte bereid om gaven voor deze zaak in ontvangst te nemen.
Pastor E. WOLFF. Dr. L. HENDRING. Dr. H.M. VAN NES.
Hetzelfde stuk t/m Predikant te Madrid verscheen op 7-11-1896 in het Amsterdamse Predikantenblad, met daar als onderschrift:
Wie meer van de zaak, in dit stuk vermeld, wil weten, vindt zijn verlangen bevredigd in een boekje door den predikant Fliedner geschreven, getiteld: “Het Evangelie in Roomsche landen.”
Dit belangrijk boekje kost 30 cent en is, ten voordeele van de Protestantsche hoogeschool te Madrid, verkrijgbaar gesteld bij de Boekandelaars Egeling, Singel 498 en Hövener, Kalverstraat 454.
In het Reformatorisch Dagblad verscheen op 25
februari jl. een interview
met enkele leden van het bestuur van de Stichting, en een foto van het
voltallig bestuur, weken later genomen op de stoep, waar we
staande de bijeenkomst (zoals dat heet) een officiële vergadering hielden,
(buiten, vanwege de coronabeperkingen,) waarin o.a. het financiële jaarverslag werd
goedgekeurd.
Deze viering was dit jaar, vanwege corona, centraal geregeld en werd vanuit de Santa-Maria-del-Mar (Barcelona) via videoverbindingen meegevierd in heel het land. Vierde van links is ds. Marta López i Ballalta, lid van het dagelijks bestuur (CP) van de I.E.E.
Zij schreef in januari: Ondanks de moeilijke situatie waaronder we vanwege de pandemie te lijden hebben, is gisteren, 18 januari, de Week van gebed voor de christelijke eenheid gestart, in de kerk van Santa Maria del Mar in Barcelona met deelname van verschillende christelijke families: de rooms-katholieke kerk, protestantse en evangelische kerken, de anglicaanse kerk, de I.E.R.E., en ook de orthodoxe kerk. Het evenement werd bijgewoond door onze afgevaardigde voor de oecumene Ds. Marta López i Ballalta.
Het thema was: "Wees in Mijn Liefde en je zult vrucht dragen in overvloed" (Jn. 15: 5-9)", voorgesteld door onze zusters van de Grandchamp Gemeenschap in Zwitserland, die ons vragen: Hoe kan ik zeggen dat ik God liefheb als ik niet houd van mijn zus of mijn broer die naast me woont?
Er waren verschillende bijeenkomsten gepland, maar
de meesten zijn uitgesteld tot Pinksteren, in hoop op betere tijden.
Soms
heb ik het gevoel dat ik mijn tijd verknoei.
Maar ik zal niet afhaken, ik ga door.'
Oecumene
blijft in grote delen van Spanje voorlopig een ondergeschoven kindje, vrezen we.
Reus
30
mei 2021. Uit Spanje ontvingen we een noodkreet van een predikant in Reus, die
schrijft: 'Ik ben erg verdrietig over de oecumene hier, want na 12 jaar proberen
samen te werken aan de gemeenschap, wordt er een gebedsbijeenkomst georganiseerd
voor het einde van de pandemie, - die ons toch allemaal aangaat -, een
bijeenkomst met het plechtig bidden van de rozenkrans!
Reden te meer
om onze broeders en zusters te ondersteunen met gebed en middelen!
Het
nieuwe Curatorium van de Federico Fliedner Fundación is in november 2020
aangetreden.
Daar zijn 2 nieuwe mensen bij. Het Curatorium of Patronaat is een overkappende organisatie, die alle
afdelingshoofden aanstuurt of bijstaat.
De nieuwelingen zijn de arts
Anne Gómez
Caicoya, zij is verantwoordelijk voor de
oecumene in het kerkbestuur
van de
Duitstalige
Friedenskirche
in Madrid
en de advocaat en econoom
Javier Otaola
Bageneta
behoort tot de
I.E.R.E. Hij geeft hun online blad “La Luz” uit.
De afdelingshoofden zijn: Alberto Uya Algemeen directeur, Herbert Vermoet Directeur Porvenir, Ma. Jose Munoz Directeur Juan Valdés, Israel Flores Deken S.E.U.T, Maria Ruiz Hoofd Administratie, Beatriz Alvarez Administratie, Armando Franyuti Hoofd IT, Eduardo Ruiz Financieel Manager, Salome Arnaiz Public Relations en last but not least: Daniel Miguez Chef-kok…
In het schooljaar 2019/20 werkten in totaal 333 mensen bij de Fliednerstichting, evenals 6 vrijwilligers, 8 mensen met een beurs en 42 studenten die er stage liepen.
De FFF is trots op de leerlingen van hun scholen die juist in de pandemie solidair zijn. Solidariteit vanuit christelijk begrip is altijd de basis geweest van het Fliednerwerk in Spanje. Toen 150 jaar geleden het "Liefdeswerk" werd gesticht, was het vooral een kwestie van solidariteit van rijkere protestantse kerken in Noord-Europa en de VS met de arme protestantse Spanjaarden, die meestal tot de onderste of lagere-middenklasse behoorden.
Het ging dan over basisdingen als toegang tot onderwijs en evenwichtige voeding, huisvesting in instellingen, enz. Maar er was ook altijd solidariteit van deze "protegés" met nog armere mensen.
Sinds
het begin van de pandemie meer dan een jaar geleden zijn er verschillende
solidariteitsacties geweest. De financiële situatie verslechtert voor veel
gezinnen meer naarmate de Corona-regels, werktijdverkorting en de werkloosheid
langer duren.
Het Porvenir heeft daarom in het voorjaar van 2021, als onderdeel van "El
Porvenir solidario", voedsel-inzamelingacties gestimuleerd die ten goede
komen aan de gezinnen die het zwaarst zijn getroffen door de Lockdown en de
gevolgen ervan. In het project "Voedsel voor Allen" verzamelen de
leerlingen per klas voedselpakketten (olie, ingeblikt voedsel, tomaten in blik,
pasta, linzen en kikkererwten, lang houdbare melk), die de Maatschappelijk
werkster van de scholen en haar team verdelen onder hen die dat nodig hebben.
Een voorbeeld: Soledad heeft hiervan geprofiteerd (haar naam zegt het al, die betekent: eenzaamheid). De alleenstaande moeder van een Porvenir-leerling had geen vast arbeidscontract en kwam daarom niet in aanmerking voor werktijdverkorting (+ deel steun GVvH). Zij verloor haar baan aan het begin van de COVID-crisis, en daarmee elke bron van inkomsten.
Toen hoorde ze dat de Fliednerstichting, die het voor haar dochter door een beurs mogelijk maakt naar school te gaan, ook voedsel uitdeelt, heeft zij zichzelf overwonnen, en er naar gevraagd. "Mijn dochter kan nu rustig en gelukkig leren", zegt Soledad dankbaar en opgelucht. "Daar kan ik niet genoeg voor bedanken." Haar verhaal staat als film op: Www.Fliedner-Stiftung-Madrid.De/Aktuelles/
Maatschappelijk werkster Raquel Cifuentes ziet tijdens de Lockdown dat het speciaal nodig is om gezinnen te helpen.
"We vertrouwen op ons onderwijswerk en willen niet dat iemand uit de rails raakt omdat hij of zij een moeilijke tijd doormaakt."Maar
niet alleen de kinderen
helpen waar ze kunnen. Toen de ouders zich bewust werden van de ernstige financiële
problemen waar de scholen door maanden van schooluitval (alleen thuisonderwijs)
in waren geraakt en hoever de sponsor FFF zich via leningen in de schulden moest
steken, hebben ze met liefdadigheidsacties al meer dan € 10.000
ingezameld.
Een
van de interessante initiatieven van de FFF is de zgn. School voor Families, die het afgelopen schooljaar 21 workshops met betrekking
tot de opvoeding van kinderen gegeven heeft. Als afsluiting zijn alle workshops
openbaar! In totaal zijn de 24 video’s zijn 1.129 keer bekeken.
Er zijn onderwerpen aangesneden als: Nog
steeds is het geschreven woord van groot belang voor onze Protestantse vrienden,
broeders en zusters.
Tips voor een goede start van de cursus.
Emotioneel management als fundamentele pijler.
Massages
voor baby's.
Leren
omgaan met onze tijd.
Covid
en tieners: angsten en vrees in het nieuwe normaal.
Rouw
bij de allerkleinsten.
Positieve opvoedingsdiscipline.
Leren
autonoom te zijn.
Omgaan
met familieconflicten.
Onze
kinderen opvoeden in de digitale omgeving.
Emotionele
intelligentie.
Het
zelfvertrouwen van onze kinderen vergroten.
Hoe
positieve communicatie in het gezin te creëren.
Driftbuien:
begrijpen en beheren.
Pesten
en cyberpesten: voorkomen en handelen.
Onze
tieners begrijpen.
Verbetering
van de sociale vaardigheden van onze kinderen.
Behandeling van leerproblemen in het gezin.
Uw
houding is de sleutel.
Gezonde
eetgewoonten in de kindertijd.
Bij
het verwisselen van de luier.
Preventie
van seksueel misbruik van kinderen.
(Met een deel van deze informatie had ik mijn kinderen vast veel beter kunnen
opvoeden! Ik benijd de ouders die dit aanbod
kregen
GVvH
I.E.E.
Media
Bijbels, maar ook boeken, tijdschriften, kaarten e.d. blijven een grote kracht
in het opbouwen en versterken van het geloof.
Die van 22 mei jl. ging bijv. over:
Op
de TV verschijnt bij een dergelijk onderwerp een bericht dat je gratis 016 kunt
bellen en dat het gesprek niet te zien is op de rekening!
Maar
ook een thema als geweld in de Schriften en het geweld op zich bij
Israëls profeten van het Oude Testament wordt aangekaart.
Men
is in de kerk niet bang om over lastige onderwerpen te spreken.
In
Zaragoza ging het op 28 mei over Jesaja 5: 1-7.
De Pastoral, de jaarlijkse bijeenkomst van de predikanten van de I.E.E., werd 10-13 mei dit jaar om Coronaredenen puur virtueel gehouden.
Pastoraal
leiderschap was het thema.
Een
leiderschap dat zich richt op de gemeenschap, luistert naar de pijn en de
angsten daarvan, dat de uitgebluste harten bemoedigt en de hoop van de gemeente
opnieuw interpreteert in het licht van Jezus, en ja, de mensen ook weer leidt
naar de Tafel des Heren.
Er
was algemeen lof voor de eerste lezing die gehouden werd door ds. Neli Miranda,
en die zal zeker in de pastorale praktijk een plek vinden.
Al
konden zusters en broeders in de Heer de gemeenschap der heiligen niet vieren
met brood en wijn, en zelfs niet met een ‘copita’, een glaasje, het deed hen
goed om van gedachten te wisselen. Vooral de laatste dag werd daaraan gewijd!
De
tweede dag was het de beurt aan Oscar Mateos, die sprak over de schok die de
pandemie veroorzaakte, over de wereldwijde situatie en over onze
verantwoordelijkheden daarin.
Hij
begon met de verschillen met eerdere pandemieën en met vergelijkbare situaties,
daarna sprak hij over de belangrijkste dingen die je er van kunt leren.
Hij
had het over het ‘nieuwe contract’ dat wij met onze wereld hebben, en over
de beweging voor een andere wereld.
De
COVID-19-pandemie heeft een wereldwijde sociale, politieke en economische schok
van nog onvoorspelbare gevolgen veroorzaakt, door de problemen van een
ongelijke, plutocratische, politiek gepolariseerde, sociaal en ecologisch
onwerkbare wereld te verergeren. Het is om deze reden dat de auteur ons
uitnodigt om te profiteren van de "minuut van helderheid" die door de
pandemie wordt aangeboden, om ons in enkele essentiële lessen te verdiepen,
zoals het besef dat werk
voor het algemeen belang en ook de
zorg bij uitstek datgene
is dat het leven ondersteunt.
In het derde deel analyseert hij de opzet van de verschillende post-pandemische scenario's, die starten met de onzekerheid, met het niet weten welk van die scripts het meest plausibel is.
Een opzet, kortom, die ons
met pedagogiek maar zonder dogmatiek, met een brede blik laat nadenken over wat er gaande is.https://www.youtube.com/watch?v=krcbTbxgSpY en
https://www.youtube.com/watch?v=coXU2kbpaUk
geven er een idee van.
Het
Porvenir
houdt twee prachtige
openluchtconcerten om geld in te zamelen na dit, vanwege de Covid-crisis, zo
moeilijke schooljaar.
Op
zondag 27 juni, 20.30 uur was er een concert door het Arcos Orkest. Er
speelden
muzikanten met veel talent tussen de 10 en 17 jr. Op vrijdag 2 juli 20.30 uur:
een concert van het Duo Gruber.
Ze
maken een stop in het El Porvenir om dit concert te geven voor hun concert in het Koninklijk Paleis van Madrid en op andere
vooraanstaande podia van de belangrijkste Spaanse steden. Géén ‘kleine
jongens’ dus! De dirigent was ooit leerling van het Porvenir.
Leerlingen
van de brugklas brengen zelf folders rond in de buurt.
Kunst
in de klas
Op
zondag 6 juni 2021 werd de kerk achter het Porvenir door jongelui op hun eigen
manier gebruikt.
Ze voelen zich thuis in het huis van de Vader!
Buiten
speelden ze een ingewikkeld spel.
Er waren draden gespannen, (ik hoop dat u ze
ziet) en daar moest je als ploeg tussen door, zonder ze aan te raken.
Heel
lastig, en je moest elkaar helpen en 100% vertrouwen!
Ook
al is kerst nog ver weg, verschillende schoolkinderen zijn al volop bezig om
pakjes te maken voor kinderen in arme gezinnen. En die hoeven ook niet allemaal
te wachten op kerst. Waar nood is, wordt geholpen.
Ook met leuke dingen, want die hebben we allemaal af en toe nodig!
Om
de kinderen te stimuleren alvast mee te denken en mee te doen, was er o.a. dit
plaatje (op Instagram) dat laat zien hoe de pakjes in Zuid-Amerika kunnen worden
vervoerd. Met... lama’s!
Deze school heeft bij de ‘buitenschoolse activiteiten ook een klas voor
klassiek ballet.
De school is trots op de ballerina’s, die er zelfs met mondkapjes
professioneel uitzien!
Aan de andere kant zijn er ook heel veel 'hardere' sportieve activiteiten.
Er is heel veel keus
tegenwoordig!
Het
S.E.U.T. heeft,
naast alle andere lessen en cursussen (de colleges gingen allemaal ‘gewoon’
online door), tussen februari en mei o.a. een lezingenreeks gegeven met als
onderwerp:
’Hoe
geloven kinderen?’
'Maak
je aankopen solidair zonder dat het je extra kost.’
De FFF heeft zich aangesloten bij het Wapsi,
een platform is dat tot doel heeft om via online winkelen fondsen te werven ten
gunste van non-profitorganisaties. Ruim 200 (bekende) winkels als Corte Inglés,
Booking, Telepizza, Decathlon e.a. bestemmen een percentage van de aankopen die
de klanten doen, zonder dat het hen een cent kost, en waarvan ze zelf de NGO
kunnen kiezen. Nu profiteert dus ook de FFF!
Op vrijdag wordt er in het bejaardenhuis Bet-San gebakken, en veel van de
inwoners helpen graag mee.
Ze helpen met het bakken, én met het opeten.
Ze waren zo vriendelijk mij het recept te geven, de taartjes worden daar in een
soort rechte blikken vorm gebakken, maar dat is niet essentieel. Als het deeg
maar kan rijzen.
De hoeveelheden zijn voor de meesten van ons thuis veel te groot, die kunt u zelf
naar behoefte aanpassen.
Maar misschien kunt u ze wel in een goed gesloten blik of in de koelkast
bewaren.
Of meenemen naar de kerk, nu we weer voorzichtig koffie mogen drinken
(buiten)...
We horen graag uw ervaringen!
Neem 650
gr. gezeefd meel,
600 gr. suiker,
12 eieren,
600 ml zonnebloemolie,
2 zakjes
gist,
schil van twee sinaasappels en hun sap...
Werk het deeg goed door.
Vul de vormen half en versier ze met
(gedroogde of verse) vruchten, maar chocolade of noten kunnen ook!
Verwarm de oven voor en bak de koeken, als de oven heet is, op 170 graden
ongeveer
25
minuten,
totdat ze goudbruin zijn, en... klaar om te eten.
De
I.E.R.E. die we kennen als de Iglesia Española Reformada Episcopal, en die zich
van de oorspronkelijke Protestantse Spaanse kerk afscheidde, uit ongenoegen over
de (te) grote –West-Europese invloed, een ongenoegen dat zich uitte in het
schrijven van oorspronkelijke Spaanse liederen, en het afstoffen van de heel
oude en nauwelijks meer gebruikte Mozarabische Liturgie, had zich de laatste decennia sterk verbonden met de Anglicaanse
kerk. Ook met de Oud-Katholieken waren er al jaren banden.
Nu
zagen we bij het aanklikken van hun website de vermelding: Iglesia Anglicana Nacional!
Een
nieuwe stap, of een stap terug naar de bron?
De tijd zal het leren!
Een
Nederlandstalige website over de I.E.R.E. vindt u op
https://nl.melayukini.net/wiki/Spanish_Reformed_Episcopal_Church
Om ook in 2022 € 5.000 over te kunnen maken, doen we een dringend beroep op u om daaraan bij te willen dragen.
Helaas zullen de rente-inkomsten volgend jaar aanzienlijk lager zijn.
Uw bijdragen zien wij heel graag tegemoet op rekening
NL 08 FVLB 022 611 07 53 tnv Stichting
Het Evangelie in Spanje te Zeist.
Het wordt op prijs gesteld als u er de bestemming bij zet!G.B. van Delft
Nawoord van de
secretaris:
U leest dit blad kosteloos. Het doet ons genoegen als U het leest, en misschien
ook aan anderen doorgeeft.
Maar ook
al drukken we het zelf af, verzendkosten, toner en papier zijn helaas niet
gratis.
Sommige
gemeenten houden een collecte, enkele lieve vrienden maken af en toe iets over,
een gemeentelid vroeg de gemeente in Houten om een gift over te maken. We zijn
er blij erg mee.
Een
gedicht van Juan Bautista Cabrera Ibarz, die mede aan de wieg stond van
de I.E.R.E. en er de eerste bisschop van was. Onze eigen Freule Constance van
Loon had ook met hem een warme verstandhouding. Het gedicht werd ons op verzoek
toegestuurd door de huidige bisschop: Carlos López Lozano.
Hij
schrijft: Dit gedicht heeft me vele malen
begeleid en heeft me geïnspireerd. Ik
hoop dat het anderen kan inspireren.
“Venid
a mí los que estáis trabajados y cansados”. Mt.
XI, 28
Kom
tot Mij, jullie die vermoeid en zwaar belast zijn.
En
la aflicción
In diepe droefheid
¡Heme
aquí, Jesús bendito!
Hier ben ik, Jezus, dien ‘k zegen!
Agobiado vengo a ti;
Terneergedrukt kom ik tot U;
Y
en mis males necesito
In mijn kwalen heb ‘k U nodig,
Que
te apiades hoy de mí.
Erbarm U mijner,
Here, nu.
No,
no puedo con la carga
Nee, de last die mij verplettert,
Que
me oprime sin cesar.
En niet ophoudt,
is te veel.
¡Es
mi vida tan amarga!
Ach, zo bitter
is mijn leven,
¡Tan
intenso mi penar!
Groot verdriet verstikt mijn keel!
Por
auxilio clamé en vano,
Tevergeefs riep ik om bijstand,
Aunque
lo busqué doquier:
Ook al zocht ik t’aller stêe:
Ni
el amigo ni el hermano
En geen vriend, en ook geen broeder,
Me
han podido socorrer.
Kon mij helpen op mijn bêe.
Pero
tú, Jesús, me invitas
Maar U, Jezus, Heer, U vraagt mij
Con
cordial solicitud,
Nodigt hartelijk mij uit,
Simpatizas
en mis cuitas,
En U deelt in al mijn zorgen
Y
me brindas la salud.
En U biedt mij
zaligheid.
Heme,
pues, en tu presencia;
Ja, hier ben ik, heel dicht bij U;
Líbrame
de mi ansiedad:
Maak mij van mijn angsten vrij;
Que
es tan grande tu potencia,
Want Uw macht, die evenaart, Heer,
Como
es grande tu piedad.
Groots Uwe
barmhartigheid.
Y
jamás han recurrido
En nooit zocht er bij Uw liefde
Sin
buen éxito a tu amor
Vruchteloos gena, of vrêe,
Por
descanso el afligido,
Een bedroefde ziel of zondaar
Por
perdón el pecador.
(en ik bid hier met hen mee).
Vrij
vertaald. GVvH